Wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 czerwca 2015 r., sygn. VII SA/Wa 2574/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Bożena Więch-Baranowska, Sędziowie sędzia WSA Bogusław Cieśla, sędzia WSA Krystyna Tomaszewska (spr.), Protokolant ref. Hubert Dobrowolski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 czerwca 2015 r. sprawy ze skargi [...]sp. z o.o. z siedzibą w [...] na postanowienie Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego z dnia [...] września 2014 r. znak [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji skargę oddala

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi [...] Spółka z o.o. z siedzibą w [...] jest postanowienie Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego ( dalej: Prezesa UTK ) z dnia [...] września 2014 r. znak: [...]utrzymujące w mocy postanowienie własne z dnia [...] czerwca 2014r o odmowie wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Prezesa Urzędu Transportu Kolejowego z dnia [...] września 2010 r. nr [...].

Jak wynika z akt sprawy kwestionowaną decyzją Prezes UTK w związku z wystąpieniem PKP [...]S.A. w [...], na podstawie art. 33 ust. 8 ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym (Dz. U. Nr 86, poz. 789 ze zm.), zatwierdził stawki jednostkowe opłaty podstawowej i korzystanie z infrastruktury kolejowej zarządzanej przez PKP [...]S.A. na rozkład jazdy pociągów 2010/2011.

Skarżąca wnosząc o stwierdzenie nieważności tej decyzji wskazała na wydanie jej z rażącym naruszeniem prawa. Podniosła, powołując się na wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 30 maja 2013 r. w sprawie C-512/10, iż zatwierdzając stawki jednostkowe opłat za dostęp i korzystanie z infrastruktury kolejowej zarządzanej przez PKP [...]S.A., nieprawidłowo uwzględniono koszty, które nie były bezpośrednio ponoszone jako rezultat wykonywania przewozów pociągami, co było niezgodne z przepisami unijnymi. Jednocześnie Spółka wskazała, że choć nie brała udziału w postępowaniu zwykłym, to nie oznacza, że nie przysługuje jej interes prawny w sprawie i nie może wnosić o wszczęcie postępowania nieważnościowego. Podniosła, że decyzja z dnia [...] września 2010 r. nr [...] naruszała przepisy prawa z tego powodu, że zatwierdzając stawki jednostkowe opłat za dostęp i korzystanie z infrastruktury kolejowej zarządzanej przez PKP [...] S.A. uwzględniała koszty, które nie były bezpośrednio ponoszone jako rezultat wykonywania przewozów pociągami. Zdaniem spółki przy wydaniu w/w decyzji organ zastosował przepisy prawa, które w sposób oczywisty były sprzeczne z normą prawa unijnego (a także przepisem ustawowym), gdyż przewidywały uwzględnienie kosztów, które w sposób oczywisty nie były bezpośrednio ponoszone przy udostępnianiu infrastruktury kolejowej, co przesądza o tym, że decyzja ta jest dotknięta kwalifikowaną wadą prawną, tj. została wydana z rażącym naruszenie prawa.