Wyrok WSA w Warszawie z dnia 1 czerwca 2015 r., sygn. IV SA/Wa 343/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Marta Laskowska-Pietrzak, Sędziowie sędzia WSA Łukasz Krzycki (spr.), sędzia WSA Anita Wielopolska-Fonfara, Protokolant ref. staż. Aleksandra Larkiewicz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 1 czerwca 2015 r. sprawy ze skargi T. W. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] listopada 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy sprostowania aktu zgonu oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Wojewoda [...] utrzymał w mocy, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2013 r., poz. 267 ze zm.), zwanej dalej "K.p.a.", decyzję Kierownika Urzędu Stanu Cywilnego W. z [...] września 2014 r., którą odmówiono sprostowania aktu zgonu nr [...] na imię i nazwisko W. W. w zakresie nazwiska rodowego matki osoby, której akt dotyczy - wpisania nazwiska "P.-K.", względnie "P.-K. vel K.-P." zamiast obecnego wpisu "K.-P.".

Uzasadniając decyzję odmowną przywołano następujące formalne i faktyczne okoliczności sprawy:

- materialnoprawną podstawę rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie stanowi art. 28 ustawy z dnia 29 września 1986 r. - Prawo o aktach stanu cywilnego (Dz.U. z 2011 r. Nr 212, poz. 1264 ze zm.); zgodnie z jego treścią, w akcie stanu cywilnego nie można dokonywać żadnych zmian, chyba że ustawa stanowi inaczej; można jedynie sprostować oczywisty błąd pisarski,

- wymieniony przepis przewiduje możliwość sprostowania aktu stanu cywilnego w trybie postępowania administracyjnego w zakresie oczywistego błędu pisarskiego; przy jego wykładni przyjmuje się, że oczywistość polega na tym, że okoliczność popełnienia błędu nie budzi wątpliwości przy porównaniu z innymi dokumentami, zwłaszcza z wcześniej sporządzonymi aktami stanu cywilnego, których dane są powielane w akcie; za oczywisty błąd należy uznać taką niedokładność, która nie znalazłaby się w akcie, gdyby uczestnicy czynności - to znaczy osoba zgłaszająca dane i kierownik urzędu stanu cywilnego - wykazali należytą staranność; w szczególności chodzi tu o przeoczenie, że coś źle przeczytano, pominięto przy pisaniu, wpisano w niewłaściwej rubryce albo przeinaczono część wyrazu (tak wyrok NSA z 16 grudnia 1987 r., sygn. akt SA/Gd 679/87, ONSA,1987/2/90); oczywistym błędem pisarskim będzie zatem wpis niezgodny z dokumentem, stanowiącym podstawę jego sporządzenia, który z reguły znajduje się w aktach zbiorowych; natomiast podstawą sprostowania aktu są przede wszystkim akty stanu cywilnego, np. akt zgonu może być sprostowany na podstawie aktu małżeństwa lub aktu urodzenia zmarłego; w tym przypadku przyjęcie rozszerzonej interpretacji powołanego artykułu jest możliwe jedynie wówczas, gdy dane w akcie zawierającym omyłkę zostały błędnie przepisane, co wynika z dokumentu złożonego do akt zbiorowych,