Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 23 czerwca 2015 r., sygn. II SA/Rz 212/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący WSA Krystyna Józefczyk /spr./ Sędziowie WSA Magdalena Józefczyk NSA Małgorzata Wolska Protokolant starszy sekretarz sądowy Anna Mazurek - Ferenc po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 czerwca 2015 r. sprawy ze skargi M. K. i E. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...] z dnia [...] stycznia 2015 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy -skargę oddala-

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi M. K. i E. K. jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...], zwanego dalej Kolegium lub SKO, z dnia [...] stycznia 2015 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy.

Z akt administracyjnych sprawy wynika, że po rozpatrzeniu wniosku M. i J. T. Burmistrz Gminy [...] decyzją z dnia [...] listopada 2014 r. znak: [...] ustalił warunki zabudowy dla zamierzenia inwestycyjnego pn. "rozbudowa budynku mieszkalnego o część gospodarczą i kotłownię", na działce nr ewid. 819/2 w miejscowości M.

W uzasadnieniu decyzji, organ I instancji przedstawił przebieg postępowania wszczętego wnioskiem inwestora. Wyjaśnił, że inwestor wykonał nakaz rozbiórki samowoli budowlanej polegającej na dobudowie budynku gospodarczego do ściany budynku mieszkalnego. Inwestor w dniu 24.09.2014 r. zmodyfikował swój pierwotny wniosek o wydanie decyzji w sprawie warunków zabudowy poprzez wskazanie, że dotyczy on rozbudowy budynku mieszkalnego o część gospodarczą i kotłownię w miejscu rozebranej części gospodarczej.

Od tej decyzji odwołanie wnieśli M. K. i E. K. Zaskarżonej decyzji zarzucili naruszenie prawa materialnego, a mianowicie art. 61 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2012 r. poz. 647, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą" w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 9 ustawy Prawo budowlane poprzez ustalenie sposobu zagospodarowania terenu i warunków zabudowy działki pozwalający na budowę wnioskowanego przez M. i J. T. pomieszczenia gospodarczo-użytkowego z przeznaczeniem na kotłownię, podczas gdy wzniesienie i użytkowanie tego rodzaju budowli w sposób oczywisty będzie naruszało uzasadniony interes strony skarżącej, poprzez obiektywne utrudnienia we właściwym korzystaniu z nieruchomości skarżących w postaci ciągłego zadymiania i osadzania pyłów wydostających się z planowanej kotłowni. Nadto realizacja decyzji doprowadzi do stanu niezgodnego z prawem, tj. sytuacji wskazanej przepisem art. 144 k.c. Mając powyższe na uwadze wnoszą o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia z uwzględnieniem wymogu poszanowania uzasadnionych interesów skarżących.