Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 10 czerwca 2015 r., sygn. IV SA/Po 247/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Bąk-Marciniak Sędziowie WSA Józef Maleszewski (spr.) WSA Izabela Paluszyńska Protokolant st. sekr. sąd. Laura Szukała po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 czerwca 2015 r. sprawy ze skargi S. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] lutego 2015 r. nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego oddala skargę

Uzasadnienie

Dnia 25 listopada 2014 r. do Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w [...] (dalej: "GOPS") wpłynął wniosek S. S. (dalej: Wnioskodawca, Odwołujący się, Skarżący) o przyznanie m.in. świadczenia pieniężnego w wysokości 1.000 zł na zakup chłodziarki.

Decyzją z [...] grudnia 2014 r. nr [...] Wójt Gminy[...] - wskazując w podstawie prawnej na art. 3, art. 7, art. 8, art. 11, art. 39, art. 102 ust. 1, art. 104, art. 106 i art. 108 ust.1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2013 r. poz. 182 z późn. zm., obecnie Dz. U. z 2015 r. poz. 163; dalej jako u.p.s.) - odmówił przyznania Wnioskodawcy zasiłku celowego z przeznaczeniem na zakup za 1.000 zł chłodziarki, wskazując jako powód odmowy "brak współdziałania osoby lub rodziny z pracownikiem socjalnym, uchylanie się poddaniu przeszkoleniu zawodowemu, odmowę zawarcia kontraktu socjalnego".

Uzasadniając swoje stanowisko organ I instancji przywołał ustalenia dotyczące sytuacji Wnioskodawcy, z których wynika, że mieszka on samotnie i jest zarejestrowany w PUP jako osoba bezrobotna bez prawa do zasiłku. W 3/4 części jest współwłaścicielem gospodarstwa rolnego o powierzchni 2,32 ha fizycznych (1,4430 ha przeliczeniowych), zatem dla Wnioskodawcy wielkości te wynoszą odpowiednio 1,74 ha fizycznych (1,08 ha przeliczeniowych). Jego miesięczny dochód z gospodarstwa rolnego, licząc dla celów pomocy społecznej, wynosi 270 zł (1,08 ha x 250,00 zł). Wnioskodawca od wielu lat nie podejmuje żadnych działań w celu podjęcia jakiejkolwiek pracy. Nadal oświadcza, że chce pracować jako kierowca autobusu, choć nie posiada aktualnych uprawnień, a w żadnym innym zawodzie nie chce pracować, jak również nie wyraża zgody na przekwalifikowanie zawodowe ani na podjęcie jakichkolwiek działań w celu zmiany i poprawy własnej sytuacji. W świetle poczynionych ustaleń organ I instancji stwierdził, że Wnioskodawca nie współpracuje z pracownikiem socjalnym w celu poprawy własnej sytuacji bytowej. Organ I instancji wskazał między innymi na art. 11 ust. 2 u.p.s. zgodnie z którym brak współdziałania osoby lub rodziny z pracownikiem socjalnym lub asystentem rodziny, o którym mowa w przepisach o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej, w rozwiązywaniu trudnej sytuacji życiowej, odmowa zawarcia kontraktu socjalnego, niedotrzymywanie jego postanowień, nieuzasadniona odmowa podjęcia zatrudnienia, innej pracy zarobkowej przez osobę bezrobotną lub nieuzasadniona odmowa podjęcia lub przerwanie szkolenia, stażu, przygotowania zawodowego w miejscu pracy, wykonania prac interwencyjnych, robót publicznych lub prac społecznie użytecznych, o których mowa w przepisach o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, lub nieuzasadniona odmowa podjęcia leczenia odwykowego w zakładzie lecznictwa odwykowego przez osobę uzależnioną mogą stanowić podstawę do odmowy przyznania świadczenia, uchylenia decyzji o przyznaniu świadczenia lub wstrzymania świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej.