Postanowienie WSA w Olsztynie z dnia 22 czerwca 2015 r., sygn. II SA/Ol 341/15

Wstrzymanie wykonania aktu

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Adam Matuszak po rozpoznaniu w dniu 22 czerwca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. C. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi M. C. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w O. z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie kary z tytułu urządzania gier poza kasynem gry postanawia wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji.

Uzasadnienie

M. C., reprezentowany przez adwokata K. B. w skardze wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie na decyzję Dyrektora Izby Celnej w O. z dnia "[...]", nr "[...]", utrzymującej w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego w O. z dnia "[...]" w sprawie wymierzenia kary pieniężnej w wysokości 12 000 zł z tytułu urządzania gier na automacie o nazwie "[...]", oznaczonym numerem "[...]", poza kasynem gry, tj. w lokalu "[...]", P. K., położonym przy ul. W. P. 9A w G., zawarł m.in. wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji na podstawie art. 61 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. W uzasadnieniu wniosku wskazano, że nie budzi wątpliwości okoliczność, iż decyzja o wymierzeniu kary pieniężnej jest decyzją podlegającą wykonaniu. W sprawie tej nie zachodzą przesłanki negatywne do rozpoznania wniosku, gdyż skarżona decyzja jest decyzją ostateczną i w związku z tym wykonalną. Wobec fakultatywnego charakteru instytucji wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji strona uzasadniła swój wniosek okolicznościami wskazanymi w treści skargi, w szczególności wskazując na niemożność stosowania przepisów technicznych zawartych w ustawie o grach hazardowych, brak jednolitego i należycie ustalonego stanowiska co do charakteru gier na urządzeniu, różną praktykę organu I instancji w zakresie uzależnienia wydania decyzji od rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego oraz istotne wątpliwości co do waloru dowodowego opinii biegłego i brak jego kompetencji do rozstrzygania w sprawie w miejsce specjalisty z jednostki badającej. Ponadto wskazano, że wykonanie zaskarżonej decyzji spowodowałoby w mieniu skarżącego niepowetowaną stratę, bowiem w dniu "[...]" Dyrektor Izby Celnej w W. wydał wobec skarżącego trzy ostateczne decyzje o nałożeniu kary pieniężnej w wysokości 12.000 zł każda (sygn. akt: "[...]", "[...]", "[...]"). Jednocześnie w dniu "[...]" Dyrektor Izby Celnej w W. wydał decyzję o utrzymaniu w mocy decyzji organu I instancji o nałożeniu kary pieniężnej w wysokości 24.000 zł, a w dniu "[...]" o utrzymaniu w mocy decyzji organu I instancji o nałożeniu kary pieniężnej w wysokości 12.000 zł. W niniejszej sprawie organ I instancji nałożył kary w wysokości 12.000 zł. Łączna kwota nałożonych kar administracyjnych to 84.000 zł. Podano, iż istnieją przy tym powody, by twierdzić, że uiszczenie tych kwot naraziłoby skarżącego na znaczną szkodę, sięgającą niemal całości jego dochodów w 2014 r., a także niemożliwe do odwrócenia skutki, bowiem wymagałoby sprzedaży majątku osobistego skarżącego i pozbawieniem jego oraz jego najbliższej rodziny (żony i dziecka) środków pozwalających na ich bieżące utrzymanie.