Wyrok WSA w Lublinie z dnia 11 czerwca 2015 r., sygn. III SA/Lu 426/15
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Marcinowski, Sędziowie Sędzia WSA Jerzy Drwal,, Sędzia WSA Ewa Ibrom (sprawozdawca), Protokolant Asystent sędziego Małgorzata Olejowska, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 11 czerwca 2015 r. sprawy ze skargi B. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] czerwca 2014 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia zezwolenia w części dotyczącej punktu gier oddala skargę.
Uzasadnienie
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] czerwca 2014 r., nr [...] Dyrektor Izby Celnej w B., po rozpatrzeniu odwołania B. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W., utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Izby Celnej w B. z dnia [...] kwietnia 2014 r., nr [...] cofającą zezwolenie Dyrektora Izby Skarbowej w L. z dnia [...] grudnia 2008 r., nr [...], w części dotyczącej punktu gier wskazanego w pozycji 22 załącznika nr 1.
Powyższe rozstrzygnięcie zostało wydane w następującym stanie sprawy:
Decyzją z dnia [...] grudnia 2008 r., nr [...], Dyrektor Izby Skarbowej w L. udzielił B. Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w W. zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych na terenie województwa lubelskiego. W załączniku nr 1 do decyzji wymieniono miejsca, w których zlokalizowane są punkty do gier na automatach o niskich wygranych. W pozycji nr 22 wskazano punkt gier Bar [...],[...] T.
Decyzją z dnia [...] kwietnia 2014 r., Dyrektor Izby Celnej w B. cofnął zezwolenie z dnia [...] grudnia 2008 r. w części dotyczącej punktu gier w pozycji nr 22 załącznika nr 1.
W uzasadnieniu organ pierwszej instancji wskazał, że od dnia 1 października 2009 r. w punkcie gier Bar [...] w T. zaprzestano wykonywania działalności na automatach o niskich wygranych. W świetle art. 59 pkt 4 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1540 z późn. zm.), dalej: ustawa o grach hazardowych, zezwolenie cofa się w razie zaprzestania lub niewykonywania przez okres dłuższy niż 6 miesięcy działalności objętej zezwoleniem, chyba że niewykonywanie tej działalności jest następstwem działania siły wyższej. Przerwa w punkcie gier Bar [...] w T. wynosiła ponad 4 lata, co uzasadniało cofnięcie zezwolenia. Organ nie stwierdził, aby zaprzestanie wykonywania działalności w wyżej wymienionym punkcie było następstwem siły wyższej.