Postanowienie WSA we Wrocławiu z dnia 11 maja 2015 r., sygn. I SA/Wr 275/13

1.§ 14 ust. 2 pkt 2) lit. a Rozporządzenia przewiduje podwyższoną stawkę opłaty za zastępstwo procesowe, jaką należy przyznać pełnomocnikowi z urzędu, który sporządził i wniósł skargę kasacyjną oraz wziął udział w rozprawie przed Naczelnym Sądem Administracyjnym. Uregulowanie to winno się interpretować w ten sposób, że podwyższona stawka opłaty rekompensować ma koszty poniesione przez pełnomocnika w zakresie udziału w rozprawie. Natomiast w przypadku, gdy wiadomo, że koszty te (np. z uwagi na odległość kancelarii pełnomocnika od siedziby Sądu) będą wyższe niż przewidziane w Rozporządzeniu wynagrodzenie, racjonalne powinno być rozważenie przez takiego pełnomocnika możliwości wyznaczenia pełnomocnika substytucyjnego, który wykonuje zawód radcy prawnego w miejscowości, gdzie ma siedzibę Sąd rozpoznający sprawę.

2. Nawet jeśli teoretycznie przyjąć, że koszt dojazdu na posiedzenie był wydatkiem związanym z wykonywaniem czynności pomocy prawnej, to zgodnie z prze-pisami Rozporządzenia wydatek taki musiałby spełniać przesłankę niezbędności. W ocenie referendarza sądowego wydatek na dojazd pełnomocnika z Wrocławia na roz-prawę w Warszawie, mimo, że istnieje możliwość wykonania ciążącego na pełnomocni-ku ustanowionym z urzędu obowiązku świadczenia pomocy prawnej w drodze ustano-wienia pełnomocnika substytucyjnego prowadzącego kancelarię w siedzibie Sądu (Warszawa), nie spełnia warunku niezbędności.