Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 22 maja 2015 r., sygn. I SA/Wr 404/15

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Anetta Chołuj, Sędziowie: sędzia WSA Daria Gawlak-Nowakowska, sędzia WSA Tomasz Świetlikowski (sprawozdawca), Protokolant: Starszy asystent sędziego Katarzyna Gierczak, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 22 maja 2015 r. sprawy ze skargi G. W. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w P. upoważnionego przez Ministra Finansów do wydania interpretacji indywidualnej z dnia [...] listopada 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług oddala skargę.

Uzasadnienie

Przystępując do rozstrzygania, Sąd przyjął stan faktyczny i prawny sprawy jn.

Przedmiotem skargi A (dalej: Gmina) jest interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w P., działającego w imieniu Ministra Finansów (dalej: organ podatkowy), w zakresie wykładni przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r.

o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 ze zm. - dalej: u.p.t.u.), dotyczących prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Interpretacja została wydana na tle następującego stanu faktycznego:

Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: podatek VAT). W latach 2010-2011 poniosła szereg wydatków inwestycyjnych (udokumentowanych fakturami VAT) na realizację inwestycji prowadzonej pod nazwą "Budowa ogólnodostępnej sali sportowej ze świetlicą w K.". Pierwszy został poniesiony 1 lipca 2010 r. a ostatni 12 września 2011 r. Po zakończeniu budowy, Gmina poniosła również wydatki bieżące, m.in. na: media, remonty, zakup wyposażenia. Oba rodzaje wydatków Gmina finansowała ze środków własnych i z dotacji. Podatek VAT nie był finansowany z dotacji. Gmina nie odliczyła podatku VAT naliczonego od wydatków inwestycyjnych i bieżących związanych z utrzymaniem ww. obiektu.

Wybudowaną salę sportową wraz ze świetlicą Gmina przekazała (na zasadzie użyczenia) 19 września 2011 r. szkole podstawowej, będącej jej jednostką budżetową. Zgodnie z postanowieniami umowy użyczenia, szkoła była uprawniona do oddawania obiektów w podnajem lub dzierżawę, za uprzednią zgodą Gminy. Dochody z podnajmu lub dzierżawy miały wpływać na konto Gminy.