Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 20 maja 2015 r., sygn. II SA/Wa 1962/14

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Danuta Kania Sędziowie WSA Ewa Grochowska - Jung (sprawozdawca) Sławomir Fularski Protokolant straszy sekretarz sądowy Aneta Duszyńska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 maja 2015 r. sprawy ze skargi W. Z. na decyzję Szefa Służby Celnej z dnia [...] września 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji - oddala skargę -

Uzasadnienie

Minister Finansów decyzją z dnia [...] września 2014 r. nr [...] wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego po rozpatrzeniu odwołania W. Z. od decyzji Szefa Służby Celnej z dnia [...] czerwca 2014 r. nr [...] odmawiającej stwierdzenia nieważności decyzji Dyrektora Izby Celnej w [...] z dnia [...] listopada 2009 r. nr [...] w przedmiocie mianowania na stopień służbowy [...] w korpusie podoficerów Służby Celnej utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu decyzji podano, iż w dniu [...] listopada 2009 r. Dyrektor Izby Celnej w [...] działając na podstawie art. 223 ust. 1 i 5 oraz art. 115 ust. 1 pkt 2 lit. e ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej mianował W. Z. z dniem [...] listopada 2009 r. na stopień służbowy [...] w korpusie podoficerów Służby Celnej. Pismem z dnia 12 marca 2014 r. W. Z. złożył wniosek o stwierdzenie nieważności ww. decyzji (aktu mianowania) jako wydanej z rażącym naruszeniem prawa wskazując jednocześnie rażące naruszenie norm społecznych i wydanie decyzji, która może być odbierana jako próba mobbingu, dyskryminacji i deprecjacji osiągnięć zawodowych i osobistych. Dodatkowo zaskarżonej decyzji skarżący zarzucił rażące naruszenie:

1. art. 107 § 1 k.p.a., poprzez nieumieszczenie danych, które winna zawierać decyzja,

2. art. 107 § 3 k.p.a., w skutek niezamieszczenia w decyzji uzasadnienia, a w szczególności niewskazania faktów, które organ uznał za udowodnione,

3. art. 6 i 7 k.p.a., poprzez nieprzeprowadzenie czynności, celem ustalenia stanu faktycznego,

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00