Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 21 maja 2015 r., sygn. II SAB/Sz 166/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzena Iwankiewicz (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Stefan Kłosowski, Sędzia WSA Maria Mysiak, Protokolant sekretarz sądowy Anita Jałoszyńska, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 21 maja 2015 r. sprawy ze skargi Z. S. na bezczynność i przewlekłość postępowania Starosty G. w przedmiocie wynagrodzenia za dozór pojazdu I. umarza postępowanie sądowe w zakresie bezczynności, II. stwierdza przewlekłe prowadzenie postępowania, III. stwierdza, że bezczynność i przewlekłe prowadzenie postępowania nie miały miejsca z rażącym naruszeniem prawa, IV. oddala wniosek o wymierzenie grzywny, V. zasądza od Starosty G. na rzecz skarżącego Z. S. kwotę [...] ([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Z.S., wnioskiem z dnia 31 października 2014 r., powołując się na

art. 102 § 2 ustawy Prawo o postępowaniu egzekucyjnym w administracji w zw. z § 3 pkt 1 lit. a rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie rozciągnięcia stosowania przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, zwrócił się

do Starosty G. o wszczęcie postępowania administracyjnego w sprawie przyznania wynagrodzenia za dozór pojazdu marki [...]

za okres od 1 maja 2007 r. do 31 października 2014 r., w kwocie [...] zł.

W uzasadnieniu wniosku wskazał, że Komenda Powiatowa Policji w G. wydała dyspozycję usunięcia pojazdu marki [...], który został przyjęty na parking strzeżony w [...], prowadzony przez wnioskodawcę. Pojazd nie został odebrany przez osobę uprawnioną, o czym skarżący wielokrotnie informował Komendę Powiatową Policji w G. oraz występował do Starostwa Powiatowego w G. (pisma z 5 października 2010 r., 31 marca 2011 r. oraz z 5 czerwca 2012 r.).

W odpowiedzi udzielonej pismem z dnia 19 listopada 2014 r., Starosta G. poinformował Z.S., że nie jest właściwy w sprawie przyznania wnioskowanego wynagrodzenia za dozór pojazdu. Nadto wyjaśnił, że pojazd wskazany we wniosku nie stanowi własności Powiatu G., a organ nie dysponuje dokumentami pozwalającymi na sporządzenie i wniesienie do sądu powszechnego wniosku o orzeczenie przepadku tego pojazdu na rzecz Powiatu.