Wyrok WSA w Krakowie z dnia 6 maja 2015 r., sygn. II SA/Kr 1513/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Irla (spr.) Sędziowie: WSA Krystyna Daniel WSA Magda Froncisz Protokolant: st. ref. Urszula Czerwińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 maja 2015 r. sprawy ze skargi J.D. na decyzję Wojewody z dnia 25 sierpnia 2014 r., znak: [...] w przedmiocie sprzeciwu wobec zamiaru wykonania robót budowlanych skargę oddala.

Uzasadnienie

1.

Pismem z dnia 3.07.2014 r. skierowanym do Urzędu Miasta J. D. zgłosił zamiar wykonania robót budowlanych określonych jako "tymczasowa (do 120 dni) tablica reklamowa dwustronna na gotowym postumencie betonowym i konstrukcji stalowej, na działce nr [...]". Do pisma załączony został szkic tablicy.

W piśmie z dnia 7.07.2014 r. (k. 7) J. D. podał, że jego "ponowne zgłoszenie tymczasowy montaż nie związanego trwale z gruntem z dnia 3.07.2014 r. dotyczy tylko postawienia na okres poniżej 120 dni postumentu betonowego z konstrukcją (przytrzymującą śrubami w postumencie betonowym) na powierzchni ziemi". Wskazał wnioskodawca, że postument posiada 4 stalowe uchwyty do transportu. Nadto podał, że "składa wniosek o wydanie decyzji WZiZT dla tego urządzenia na stałe postawienie na działce nr [...] obr. [...]".

2.

Prezydent Miasta decyzją z dnia 9.07.2014 r. (znak [...]) wydaną na podstawie art. 30 ust. 6 pkt 1 ustawy Prawo budowlane - wniósł sprzeciw wobec wskazanego zamiaru wykonania robót budowlanych. W uzasadnieniu organ I instancji podał, że wynikające z art. 29 ust. 2 pkt 6 Prawa budowlanego zwolnienie z obowiązku uzyskania pozwolenia na budowę dotyczy tylko urządzeń reklamowych innych niż te, które są budowlami w rozumieniu art. 3 pkt 3 Prawa budowlanego. Podał, że wykonanie obiektu budowlanego (budowli) - wolnostojącego urządzenia reklamowego, trwale związanego z gruntem, w skład którego wchodzą części typowo budowlane jak np. fundament (betonowy postument) i konstrukcja nośna - przesądza o tym, że jest to budowla w rozumieniu art. 3 pkt 6 Prawa budowlanego. Organ wskazał, że dla przyjęcia trwałego związania z gruntem nie ma znaczenia okoliczności posiadania przez obiekt fundamentów, czy wielkość zagłębienia w gruncie. Istotne jest posadowienie na tyle trwałe, że opiera się czynnikom mogącym zniszczyć ustawioną na nim konstrukcję. W ocenie organu konstrukcja wsporcza opisanego urządzenia reklamowego osadzonego na fundamencie (betonowym postumencie) - jest trwale związana z gruntem i jest budowlą, a jej wykonania nie można zrealizować metodą "instalacji" o której mowa w art. 29 ust. 2 pkt 6 Prawa budowlanego. Inwestor jest zobowiązany do uzyskania decyzji o pozwoleniu na budowę. Nadto organ I instancji podkreślił, że wolnostojące, trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe nie mogą być uznane za obiekt tymczasowy, o którym mowa w art. 3 pkt 5 Prawa budowlanego.