Wyrok WSA w Warszawie z dnia 27 kwietnia 2015 r., sygn. IV SA/Wa 254/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Anita Wielopolska-Fonfara, Sędziowie sędzia WSA Anna Szymańska (spr.), sędzia WSA Wanda Zielińska-Baran, Protokolant ref. staż. Aleksandra Larkiewicz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 kwietnia 2015 r. sprawy ze skargi P. K. na uchwałę Rady Miasta [...] z dnia [...] kwietnia 1998 r. nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 1. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w części § 11 ust. 26 oraz załącznika graficznego w zakresie nieruchomości stanowiącej działkę nr ewidencyjny [...] z obrębu [...]; 2. stwierdza, że zaskarżona uchwała w części opisanej w pkt 1 niniejszego wyroku nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku; 3. zasądza od Gminy W. na rzecz P. K. kwotę 557 (pięćset pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi złożonej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie przez P. K. jest uchwała Rady Miasta W. nr [...] z dnia [...] kwietnia 1998r. w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszarów [...] i [...] (Dz. Urz. Woj. [...] nr [...], poz. [...]).

Stan faktyczny, istotny dla rozstrzygnięcia sprawy jest następujący:

Skarżący P. K. jest współwłaścicielem działki nr ew. [...] z obrębu [...] przy ul. [...] w W., obecnie w W., która znajduje się na terenie objętym uchwalonym planem miejscowym. Skarżący zakwestionował zapis planu miejscowego tj. § 11 ust. 26 z tego tytułu, że zakaz realizacji trwałej zabudowy kubaturowej na jego działce do czasu przesądzenia sposobu realizacji węzła komunikacyjnego świadczy o przekroczeniu przez gminę jej kompetencji planistycznych i złożył wezwanie do usunięcia naruszenia prawa w trybie art. 101 ust.1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r., poz. 594 ze zm. - zwanej dalej u.s.g.), na które organ nie udzielił odpowiedzi. W tej sytuacji w dniu 19 grudnia 2014r. skarżący reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika złożył skargę do WSA w Warszawie i wniósł o stwierdzenie nieważności postanowień zapisów § 11 ust. 26 planu we wskazanym w skardze zakresie. Na rozprawie przed sądem administracyjnym I instancji w dniu 27 kwietnia 2015r. zakres wniosku został zmodyfikowany w ten sposób, że wniesiono o stwierdzenie nieważności wskazanego § 11 ust. 26 w całości w stosunku do działki skarżącego.