Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 2 kwietnia 2015 r., sygn. II SA/Sz 1066/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Gebel, Sędziowie Sędzia NSA Stefan Kłosowski, Sędzia NSA Danuta Strzelecka-Kuligowska (spr.), Protokolant starszy sekretarz sądowy Małgorzata Płocharska-Małys, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 2 kwietnia 2015 r. sprawy ze skargi M. R. na decyzję Wojewody z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. zasądza od Wojewody na rzecz skarżącego M. R. kwotę [...] złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Po przeprowadzeniu na wniosek M.R. postępowania administracyjnego Prezydent Miasta decyzją z dnia [...] orzekł o wymeldowaniu z pobytu stałego A.R.

z lokalu położonego przy [...].

Zaskarżoną przez A.R. decyzję Wojewoda uchylił w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia. W uzasadnieniu swojej decyzji z dnia [...] Wojewoda wskazał na konieczność uzupełnienia przez organ gminy materiału dowodowego, co pozwoliłoby na rozstrzygnięcie faktu opuszczenia miejsca stałego zameldowania przez odwołującą się oraz nakazał zbadanie okoliczności i przyczyn tego opuszczenia.

Po uzupełnieniu materiału dowodowego i ponownym rozpatrzeniu sprawy Prezydent Miasta w dniu [...] decyzją nr [...] po raz kolejny orzekł o wymeldowaniu A.R. z lokalu. W uzasadnieniu decyzji organ I instancji wskazał, że faktycznie nie zamieszkuje ona w przedmiotowym lokalu [...]. Wyraża też zamiar powrotu do tego lokalu, lecz po wcześniejszym uzyskaniu korzystnego dla niej wyroku przywracającego jej naruszone posiadanie. Aktualnie jej centrum życiowe skoncentrowane jest w innym miejscu, a ona dąży jedynie do zachowania dotychczasowego zameldowania.

Od decyzji organu I instancji odwołała się A.R., działająca przez profesjonalnego pełnomocnika, wskazując iż naruszono przepisy prawa materialnego oraz procesowego, poprzez błędne ustalenie stanu faktycznego i uznanie, że spełnione zostały przesłanki dobrowolności i trwałości opuszczenia przez odwołującą się miejsca stałego zameldowania. W ocenie pełnomocnika nie wzięto pod uwagę zamiaru A.R. dalszego zamieszkiwania w tym lokalu oraz nagannych zachowań wnioskodawcy uniemożliwiających jej powrót do lokalu.