Wyrok WSA w Opolu z dnia 28 kwietnia 2015 r., sygn. II SA/Op 47/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Daria Sachanbińska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Teresa Cisyk Sędzia WSA Grażyna Jeżewska Protokolant St. sekretarz sądowy Joanna Szyndrowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 kwietnia 2015 r. sprawy ze skargi A Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa z siedzibą w [...] na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia 21 listopada 2014 r., nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 28 sierpnia 2014 r., nr [...], wydaną na podstawie art. 92a ust. 1 i 2 oraz art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2013 r., poz. 1414, z późn. zm.), zwanej dalej także ustawą, Śląski Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego nałożył na Spółkę - A Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Spółka komandytowa z siedzibą w [...] karę pieniężną w wysokości 5.000 zł, za naruszenie, o jakim mowa w załączniku nr 3 do ustawy - lp.6.2.1. Organ wskazał, że w dniu 7 sierpnia 2014 r. na drodze A4 w miejscowości [...] inspektor transportu drogowego zatrzymał do kontroli drogowej ciągnik marki Volvo o nr rej. [...] wraz z naczepą, prowadzony przez Z. Z. Kierowca wykonywał międzynarodowy transport drogowy rzeczy, przewóz ładunku na trasie Niemcy-Polska w imieniu polskiego przewoźnika: A Sp. z o.o. Sp. komandytowa (dalej też "Spółka"). Na podstawie ustaleń protokołu kontroli z dnia 7 sierpnia 2014 r. stwierdzono naruszenie polegające na nierejestrowaniu za pomocą urządzenia rejestrującego lub cyfrowego urządzenia rejestrującego na wykresówce lub karcie kierowcy wskazań w zakresie prędkości pojazdu, aktywności kierowcy i przebytej drogi. Organ podał, że w trakcie analizy zapisów cyfrowych na karcie kierowcy Z. Z. oraz danych z tachografu cyfrowego zainstalowanego w pojeździe ustalono, że kierujący używał niedozwolonego urządzenia, tj. magnesu, zakłócającego pracę tachografu w wyniku przyłożenia do nadajnika znajdującego się przy skrzyni biegów. W związku z powyższym w momencie, gdy pojazd się poruszał, na karcie kierowcy rejestrowany był odpoczynek. Powyższe stwierdzono w dniach: 6.08.2014 r., 4.08.2014 r., 31.07.2014 r., 24.07.2014 r., 19.07.2014 r., 18.07.2014 r., 16.07.2014 r. i 15.07.2014 r. Kara za to naruszenie, na podstawie art. 92a ust. 1 ustawy o transporcie drogowym oraz zgodnie z lp.6.2.1. załącznika nr 3 do ustawy wynosi 5.000 zł. Odnosząc się do wyjaśnień strony, złożonych w toku postępowania, organ podkreślił, że ukaranie kierowcy mandatem karnym nie wyklucza wszczęcia postępowania administracyjnego za stwierdzone naruszenie względem przedsiębiorcy, na rzecz którego kierowca wykonywał przewóz drogowy w chwili kontroli. Odnośnie stwierdzonego naruszenia organ wskazał na przepisy załącznika IB do rozporządzenia Rady (EWG) 3821/85 z dnia 20 grudnia 1985 r. w sprawie urządzeń rejestrujących stosowanych w transporcie drogowym (Dz. Urz. UE z 1985 r., L 370, s. 8, z późn. zm.) i wynikające z nich wymogi dotyczące urządzeń rejestrujących, akcentując, że włożenie lub dołączenie do urządzenia rejestrującego jakiegokolwiek urządzenia lub urządzeń zatwierdzonych lub innych, nie może zakłócać lub być w stanie zakłócać, poprawnej pracy urządzenia rejestrującego. Ponadto na pracodawcy kierowcy spoczywa obowiązek zapewnienia poprawnego działania i odpowiedniego stosowania, z jednej strony - urządzeń rejestrujących, a z drugiej strony - karty kierowcy. Z rozporządzenia wynika również zakaz fałszowania danych oraz manipulowania urządzeniem. Dlatego w pojeździe nie może również znajdować się żaden sprzęt, który mógłby zostać użyty w powyższych celach. Tymczasem kierowca, w ośmiu wskazanych w decyzji dniach, zakłócając sygnał wychodzący ze skrzyni biegów, nie rejestrował w tachografie i na swojej karcie faktycznych wskazań w zakresie prędkości pojazdu, swojej aktywności i przebytej drogi. Działania te pozwalały na bezkarne przekraczanie dopuszczonych prawem okresów prowadzenia pojazdu, wprowadzały w błąd służby kontrolne, a co najważniejsze stwarzały bardzo poważne zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym. Co do wyjaśnień strony dotyczących cotygodniowej analizy zapisów czasu pracy na podstawie systemu GPS oraz sporządzania analizy zbiorczej, organ zauważył, że od nieuprawnionej ingerencji kierowcy w zapisy cyfrowe w dniu 15 lipca 2014 r. do dnia kontroli upłynęło aż 23 dni. Jest to okres wystarczający, by przy dołożeniu odpowiedniej staranności i przy rzeczywistej analizie zapisów aktywności kierowcy, wychwycić nieuprawnione działania. Powyższe, zdaniem organu, nie świadczy o zapewnieniu ciągłego i rzeczywistego nadzoru nad kierowcą. Poza tym kierowca zeznał, że do stwierdzonych naruszeń podczas kontroli doszło, aby nie przekraczać norm czasu pracy i przepisów. Kierujący zeznał również, że miał świadomość działania niezgodnego z przepisami, jednak nikt z firmy nie zwracał mu uwagi, jak również nie miał żadnych zastrzeżeń w kwestii jego zapisów aktywności. Organ podkreślił, że zadania transportowe powinny być tak planowane, by nie wiązało się to z koniecznością naruszania przepisów. W tym zakresie powołał się na regulacje art. 10 ust. 2 i 3 rozporządzenia (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) 2135 i (WE) 2135/98, jak również uchylającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85 (Dz. Urz. UE z 2006 r., L 102, s. 1, z późn. zm.). Natomiast samo powoływanie się przez stronę na regulamin pracy oraz umowę o pracę z kontrolowanym, nie przesądza o dochowaniu w przedsiębiorstwie właściwej organizacji i dyscypliny pracy.