Wyrok WSA w Łodzi z dnia 29 kwietnia 2015 r., sygn. III SA/Łd 217/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Łuczyńska Sędziowie Sędzia WSA Ewa Cisowska-Sakrajda (spr.) Sędzia WSA Krzysztof Szczygielski Protokolant Asystent sędziego Tomasz Porczyński po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 kwietnia 2015 r. sprawy ze skargi A Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Z. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zwrotu koniecznych wydatków związanych z dozorem oraz wynagrodzenia za dozór 1. uchyla zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Z. z dnia [...]., nr [...]; 2. orzeka, że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu do dnia uprawomocnienia się wyroku; 3. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. na rzecz A Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Z. kwotę 357 (trzysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia [...] Dyrektor Izby Skarbowej w [...] utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w [...] z dnia [...] o przyznaniu "A" Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Z. kosztów dozoru w łącznej wysokości 3 884,28 zł, obejmujących zwrot koniecznych wydatków związanych z wykonywaniem dozoru w okresie od dnia 21 lutego 2004r. do dnia 16 grudnia 2005r. w kwocie 3 415,81 zł oraz wynagrodzenie za dozór w kwocie 468,47 zł, stanowiącego własność Skarbu Państwa samochodu osobowego marki Fiat 126p nr rej. [...].

Przedstawiając stan faktyczny i prawny sprawy organ drugiej instancji wskazał, że w dniu 21 lutego 2004r. usunięty został z drogi samochód osobowy marki Fiat 126p nr rej. [...] , który następnie umieszczono na parkingu "A" Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Z. W dniu 13 czerwca 2005r. do Urzędu Skarbowego w [...] wpłynęło pismo skarżącej spółki z dnia 7 czerwca 2005r. informujące o nieodebraniu wskazanego pojazdu przez właściciela w ciągu 6 miesięcy od dnia jego usunięcia z drogi. Decyzją z dnia [...] Naczelnik Urzędu Skarbowego [...] orzekł o przejściu pojazdu na rzecz Skarbu Państwa. W dniu 16 grudnia 2005r. poborca skarbowy, legitymujący się upoważnieniem wydanym przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w [...], udał się na parking skarżącej spółki w celu odebrania samochodu. Jednakże - jak wynika ze sporządzonej na tę okoliczność notatki służbowej - nie wydano mu pojazdu. W piśmie z dnia 16 grudnia 2005r. skarżąca spółka wniosła o potwierdzenie wpłat wynikających ze stawek określonych przez Radę Powiatu [...]. W piśmie z dnia 9 listopada 2006r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w [...] wezwał skarżącą spółkę do podania wysokości koniecznych wydatków związanych z wykonywaniem dozoru oraz wynagrodzenia za dozór, a także przedstawienia kalkulacji tych kosztów. W odpowiedzi na powyższe wezwanie w pismach z dnia 20 listopada i 29 grudnia 2006r. skarżąca spółka wniosła o wskazanie, czy w sprawie zostało wszczęte postępowanie administracyjne oraz o wyjaśnienie, na jakiej podstawie mają mieć zastosowanie przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 kwietnia 2002r. w sprawie rozciągnięcia stosowania przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. nr 50, poz. 449), zwanego dalej rozporządzeniem z dnia 23 kwietnia 2002r., w związku z art. 130a ustawy z dnia 20 czerwca 1997r. Prawo o ruchu drogowym (tekst jedn.: Dz.U. z 2005r., nr 108, poz. 908 zezm.), zwanej dalej ustawą Prawo o ruchu drogowym. W piśmie z dnia 22 grudnia 2006r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w [...] poinformował skarżącą spółkę, że czynności związane z likwidacją pojazdu wykonuje na podstawie rozporządzenia z dnia 23 kwietnia 2002r. W załączeniu do powyższego pisma przekazał skarżącej spółce kserokopię decyzji z dnia [...]. W piśmie z dnia 26 stycznia 2007r. skarżąca spółka podniosła, że spraw związanych z przyznaniem zwrotu koniecznych wydatków oraz wynagrodzenia za dozór pojazdów stanowiących własność Skarbu Państwa nie można traktować jako spraw rozpoznawanych w trybie administracyjnym. Przepis § 3 ust. 1 lit. a rozporządzenia z dnia 23 kwietnia 2002r. dotyczy wyłącznie tych sytuacji, gdy ruchomości stały się własnością Skarbu Państwa na podstawie prawomocnego orzeczenia przepadku przedmiotów w postępowaniu administracyjnym. Orzeczenie w tym zakresie, aby mogło skutkować rozciągnięciem stosowania przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, musi mieć charakter konstytutywny, prawo kształtujący i stanowić podstawę do przejścia własności na rzecz Skarbu Państwa. Samochód osobowy marki Fiat 126p przeszedł na rzecz Skarbu Państwa z mocy ustawy, a decyzja z dnia [...] o jego przepadku ma jedynie charakter deklaratoryjny. Sprawa ta jest sprawą cywilną w rozumieniu art. 1 k.p.c. i dlatego właściwa do jej rozstrzygnięcia jest droga sądowa. Względem skarżącej spółki nie zostało skutecznie wszczęte postępowanie administracyjne. W piśmie z dnia 18 lipca 2007r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w [...] wezwał skarżącą spółkę do sprecyzowania wysokości wynagrodzenia za dozór poprzez określenie zakresu żądania, tj. wskazania, czy dotyczy ono zarówno zwrotu wydatków koniecznych związanych z wykonywaniem dozoru, jak i wynagrodzenia za dozór, czy też jednego z tych elementów oraz przedstawienie kalkulacji żądanej kwoty. W odpowiedzi na to wezwanie w piśmie z dnia 30 lipca 2007r. skarżąca spółka stwierdziła, że należności z tytułu przechowywania samochodów na parkingu, zgodnie z warunkami określonymi w umowie ze Starostą [...], zostały określone przez przepisy prawa miejscowego, tj. w załączniku do uchwały Rady Powiatu [...] z dnia 6 września 2002r. nr XLVIII/426/02 oraz w załączniku do uchwały Rady Powiatu [...] z dnia 4 listopada 2005 r. nr XL/375/05. W dniu 11 września 2007r. skarżąca spółka złożyła kserokopie faktur VAT dotyczących opłat za parkowanie pojazdów na terenie parkingu spółki oraz na innych parkingach strzeżonych na terenie miasta [...].