Wyrok WSA w Lublinie z dnia 16 kwietnia 2015 r., sygn. III SA/Lu 995/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Marcinowski (spr.), Sędziowie: WSA Jerzy Drwal,, WSA Grzegorz Wałejko, Protokolant Asystent sędziego Radosław Kot, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 16 kwietnia 2015 r. sprawy ze skargi E. M. na akt Starosty z dnia [...] czerwca 2014 r. nr[...] w przedmiocie odmowy zwrotu części opłaty za wydanie karty pojazdu I. uchyla zaskarżony akt; II. uznaje obowiązek Starosty dokonania na rzecz E. M. zwrotu kwoty 425 zł (czterystu dwudziestu pięciu złotych), stanowiącej część opłaty uiszczonej za wydanie karty pojazdu [...], dotyczącej samochodu osobowego marki Ford Focus o numerze rejestracyjnym [...]; III. zasądza od Starosty na rzecz E. M. kwotę 457 zł (czterysta pięćdziesiąt siedem złotych) z tytułu zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

W dniu [...] lipca 2005 r. E. M. uiścił opłatę w wysokości 500 zł na rzecz Starostwa Powiatowego w L. za wydanie karty pojazdu nr [...] dotyczącej pojazdu marki Ford Focus, numer rejestracyjny [...].

W piśmie z dnia [...] maja 2014 r. E. M. zwrócił się do Starosty L. o zwrot części opłaty za wydanie karty pojazdu - tj. 425 zł.

W odpowiedzi na powyższy wniosek Starosta L. w piśmie z dnia [...] czerwca 2014 r., nr [...] odmówił skarżącemu zwrotu części opłaty za wydanie karty pojazdu. Organ wyjaśnił, że Trybunał Konstytucyjny w swoim wyroku, w którym stwierdził niekonstytucyjność przepisów stanowiących podstawę pobierania opłat za wydanie karty pojazdu w wysokości 500 zł (§ 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 lipca 2003 r. w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu; Dz. U. Nr 137, poz. 1310), określił jednocześnie termin utraty mocy obowiązującej tego przepisu na dzień 1 maja 2006 r. Skoro Trybunał, biorąc pod uwagę wszystkie chronione wartości zdecydował się na utrzymanie w mocy przepisu sprzecznego z ustawą, umową międzynarodową lub Konstytucją, oznacza to, że tak długo jak on obowiązuje, żadnemu zachowaniu, do którego ten przepis się odnosi, nie można przypisać cech bezprawności. W związku z tym opłata została pobrana na podstawie ówcześnie obowiązujących przepisów i nie ma podstaw do jej zwrotu.