Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 9 kwietnia 2015 r., sygn. II SA/Bk 18/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Anna Sobolewska-Nazarczyk (spr.), sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska,, sędzia NSA Danuta Tryniszewska-Bytys, Protokolant st. sekretarz sądowy Marta Lawda, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 26 marca 2015 r. sprawy ze skargi B. T. i W. Sp. j. w B. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] listopada 2014 r. nr [...] w przedmiocie nałożenie kary pieniężnej oddala skargę

Uzasadnienie

Skarga została wywiedziona na podstawie następujących okoliczności.

W wyniku przeprowadzonej w dniu [...] lutego 2014 r. przez inspektorów transportu drogowego, kontroli przedsiębiorcy wykonującego działalność gospodarczą pod firmą: B. i Wspólnicy Spółka Jawna z siedzibą w B., stwierdzono naruszenia polegające na skróceniu tygodniowego czasu odpoczynku, skróceniu dziennego czasu odpoczynku, przekroczeniu maksymalnego dziennego czasu prowadzenia pojazdu, jednoczesnym używaniu kilku wykresówek lub kart kierowców (ustalenia kontroli zostały zawarte w protokole nr [...] z dnia [...] lutego 2014 r.). Po przeprowadzeniu kontroli P. Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego dnia [...] marca 2014 r. wydał decyzję nr [...] o nałożeniu kary pieniężnej w wysokości 11 300 zł.

Od powyższej decyzji strona złożyła odwołanie, w którym wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji i umorzenie postępowania ewentualnie uchylenie zaskarżonej decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania. W ocenie strony zaskarżona decyzja nie została poparta wszechstronnym rozpatrzeniem zebranego materiału dowodowego, nie uwzględnia specyfiki prowadzonej działalności, odpowiednich szkoleń pracowników oraz istniejącej w siedzibie spółki tablicy ogłoszeń z informacją o normach czasu pracy kierowców. Jako przyczynę naruszeń spółka podała dużą ilość zleceń i ograniczoną liczbę kierowców. Przedsiębiorca wskazał na brak dotychczasowej karalności. Nadto strona wskazała na konieczność zastosowania art. 92b ust. 1 i art. 92c ust. 1 ustawy o transporcie drogowym. Do odwołania załączono zdjęcie tablicy ogłoszeń oraz dokumenty potwierdzające odbyte przez kierowców szkolenia.