Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 27 marca 2015 r., sygn. III SA/Wr 863/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marcin Miemiec, Sędziowie Sędzia NSA Maciej Guziński, Sędzia WSA Bogumiła Kalinowska (sprawozdawca), Protokolant specjalista Katarzyna Jastrzębska, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 20 marca 2015 r. sprawy ze skargi Syndyka Masy Upadłości "A" S.A. w upadłości likwidacyjnej na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] września 2014 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie zwrotu wydatków i wynagrodzenia za dozór i przechowywanie pojazdu I. uchyla zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie Starosty Z. z dnia [...] lipca 2014 r., nr [...]; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. na rzecz strony skarżącej kwotę 357 (trzysta pięćdziesiąt siedem) złotych kosztów postępowania; III. określa, że postanowienia wymienione w punkcie I nie podlegają wykonaniu do dnia prawomocności wyroku.

Uzasadnienie

I

Zaskarżonym postanowieniem - wydanym na podstawie art. 17 § 1 oraz art. 102 § 2 i § 4 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (jednolity tekst: Dz. U. z 2012, poz.1015 ze zm., dalej - w skrócie - "u.p.e.a.") w związku z § 3 pkt 1a rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 lutego 2011 r. w sprawie rozciągnięcia stosowania przepisów ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. Nr 146, poz. 237), art. 138 § 1 w związku z art. 144 k.p.a. - Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. utrzymało w mocy postanowienie Starosty Z. z dnia [...] lipca 2014 r. (nr [...]) umarzające postępowanie w sprawie zwrotu wydatków i wynagrodzenia za dozór i przechowywanie pojazdu.

Zaskarżone postanowienie zapadło w następującym stanie faktycznym.

1. Wnioskiem z dnia 1 lipca 2013 r. syndyk masy upadłości "A" S.A. w D. (w upadłości likwidacyjnej) wystąpił do Starosty Z. o zwrot wydatków i wynagrodzenie za dozór i przechowywanie pojazdu usuniętego z drogi publicznej w trybie art. 130a ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (jednolity tekst: Dz. U. z 2012 r., poz. 1137 ze zm., powoływanej w dalszych wywodach jako "p.r.d.") - od dnia przyjęcia pojazdu na parking (14 listopada 2005 r.), do dnia protokolarnego przejęcia tego pojazdu przez Powiat (24 maja 2013 r.). Wskazano jednocześnie, że pismem z dnia 27 sierpnia 2010 r. "A" S.A. zawiadomiło Starostwo Powiatowe w Z. o konieczności usunięcia pojazdu z parkingu, a sześciomiesięczny termin do odbioru przez właściciela lub osobę uprawnioną upłynął w dniu 14 maja 2006 r. Dodatkowo podniesiono, że pojazd został usunięty z drogi publicznej w trybie art. 130a prawa o ruchu drogowym, w brzmieniu sprzed nowelizacji z dnia 22 lipca 2010 r. o zmianach ustawy Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 152, poz. 1018). Podkreślono, że ustawa o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, a w szczególności mający zastosowanie w okolicznościach niniejszej sprawy art. 102, nie określa kryteriów ustalania wysokości wynagrodzenia za dozór. Wnosząc o przyznanie zwrotu wydatków związanych z wykonywaniem dozoru oraz wynagrodzeniem za dozór według stawki wynoszącej 30 zł za dobę, Syndyk wskazał, że taka stawka stosowana jest w stosunku do innych pojazdów znajdujących się na parkingu (także przez inne podmioty prowadzące działalność gospodarczą w zakresie prowadzenia parkingów).