Wyrok WSA w Warszawie z dnia 20 marca 2015 r., sygn. III SA/Wa 2863/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Waldemar Śledzik (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Maciej Kurasz, sędzia WSA Ewa Radziszewska-Krupa, Protokolant referent stażysta Bartłomiej Grzybowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 marca 2015 r. sprawy ze skargi J. D. A. G. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 6 maja 2014 r. nr IPPP3/443-113/14-3/MKw w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną, 2) stwierdza, że uchylona interpretacja indywidualna nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Ministra Finansów na rzecz J. D. A. G. kwotę 457 zł (słownie: czterysta pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

J.G. (zwany dalej także jako "Skarżący" lub "Wnioskodawca") zwrócił się do Ministra Finansów z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania go za podatnika podatku od towarów i usług w związku z nabyciem i planowaną dostawą nieruchomości oraz opodatkowania planowanej dostawy, a także prawa do odzyskania podatku VAT z tytułu zakupu opisanych nieruchomości.

We wniosku przedstawił następujące zdarzenie przyszłe: Wnioskodawca stał się w połowie 2013 r. właścicielem dwóch nieruchomości gruntowych (dalej: "Nieruchomość") położonych w miejscowości Marki w powiecie wołomińskim. Skarżący jest hiszpańskim rezydentem, gdzie prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie reklamy nieruchomości. Skarżący jest zarejestrowanym podatnikiem VAT w Hiszpanii (posiada hiszpański numer VAT), nie jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT w Polsce (nie posiada polskiego numeru VAT). Skarżący nie posiada w Polsce stałego miejsca zamieszkania ani zwykłego miejsca pobytu. Nabycie Nieruchomości nastąpiło w drodze egzekucji sądowej prowadzonej wobec polskiej spółki (dalej: "Dłużnik"), której Skarżący udzielił w 2006 r., pożyczki na zakup kilku nieruchomości oraz dokonanie na nich inwestycji budowlanej. Zabezpieczeniem pożyczki była hipoteka ustanowiona na nieruchomościach. Z powodu niepowodzenia planowanej inwestycji dłużnik nie był w stanie uregulować swojego zobowiązania. Postępowanie egzekucyjne zakończyło się aukcją, podczas której Skarżący nabył dwie nieruchomości gruntowe. Nabyte nieruchomości są działkami niezabudowanymi, nieuzbrojonymi, nieogrodzonymi. W momencie nabycia działek przez Skarżącego były one przeznaczone na cele zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej oraz usługowej i handlowej do 1 000 m2 powierzchni użytkowej - zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Nabycie nieruchomości przez Skarżącego zostało dokonane z zamiarem ich późniejszej, możliwie szybkiej i zyskownej odsprzedaży. Przedmiotowe nieruchomości od momentu ich nabycia do chwili obecnej nie były wykorzystywane przez Skarżącego na prywatne potrzeby. Nieruchomości te nie były również przedmiotem najmu, użyczenia czy dzierżawy na podstawie żadnej z umów cywilnoprawnych. Skarżący wyjaśnił, że planuje dokonać sprzedaży nabytych nieruchomości najszybciej jak to możliwe przy założeniu uzyskania zysku na sprzedaży. Pieniądze ze sprzedaży działek przeznaczone zostaną na cele prowadzonej przez Skarżącą działalności gospodarczej. Celem Skarżącego jest osiągnięcie jak najwyższej ceny sprzedaży przy jak najniższym zaangażowaniu dodatkowych środków. Oznacza to, że Skarżący chciałby uzyskać możliwie największy dochód. Jednakże w przypadku braku zainteresowania nieruchomościami w ich obecnym stanie bądź braku odpowiednio wysokiej oferty ze strony potencjalnych nabywców Skarżący nie wyklucza możliwości poniesienia wydatków w celu zwiększenia wartości nieruchomości, jak np. ogrodzenie działek, uzbrojenie.