Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 12 marca 2015 r., sygn. I SA/Po 1073/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Aleksandra Kiersnowska - Tylewicz Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Bejgerowska Sędzia WSA Dominik Mączyński (spr.) Protokolant: st. sekr. sąd. Joanna Świdłowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 marca 2015 r. sprawy ze skargi R.D. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie zarzutów na prowadzone postępowanie zabezpieczające oddala skargę.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia 17 stycznia 2014 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w K. odmówił uwzględniania zarzutów R. D. (dalej zwanego skarżącym albo zobowiązanym) z uwagi na uchybienie terminu do ich wniesienia.

Na wyżej wskazane postanowienie zobowiązany wniósł zażalenie, w wyniku którego to rozpoznania Dyrektor Izby Skarbowej w P. postanowieniem z dnia 19 lutego 2014 r. uchylił je całości przekazując sprawę do ponownego rozpatrzenia.

Organ odwoławczy stwierdził, iż organ egzekucyjny nie odniósł się do przedstawionych przez skarżącego okoliczności związanych ze zmianą jego miejsca zamieszkania, a co się z tym wiąże nie zbadał kluczowej dla sprawy kwestii, dotyczącej skuteczności doręczenia zobowiązanemu zarządzenia zabezpieczenia. W związku z powyższym wskazano, by, rozpoznając ponownie sprawę, organ egzekucyjny zebrał oraz ocenił materiał dowodowy pozwalający na ustalenie, czy w dacie nadania w placówce pocztowej przesyłki zawierającej zarządzenie zobowiązany mieszkał pod wskazanym adresem i na tej podstawie stwierdził, czy dokument ten został skutecznie doręczony, a co za tym idzie, czy - a jeśli tak, to kiedy upłynął termin do wniesienia zarzutów w sprawie prowadzenia zabezpieczenia.

Po ponownym rozpatrzeniu sprawy, postanowieniem z dnia 9 maja 2014r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w K. umorzył postępowanie w przedmiocie zarzutów skarżącego wniesionych w sprawie postępowania zabezpieczającego. W uzasadnieniu postanowienia organ skonstatował, że przedmiotowe zarzuty zostały wniesione przez zobowiązanego z uchybieniem terminu, o którym mowa wart. 156 § 1 pkt 8 u.p.e.a.