Wyrok WSA w Warszawie z dnia 20 lutego 2015 r., sygn. I SA/Wa 2304/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dariusz Chaciński Sędziowie: WSA Gabriela Nowak WSA Emilia Lewandowska (spr.) Protokolant referent stażysta Jolanta Kicińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 lutego 2015 r. sprawy ze skargi Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] maja 2014 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] marca 2012 r. nr [...]; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu; 3. zasądza od Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi na rzecz Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi, decyzją z [...] maja 2014 r. nr [...], utrzymał w mocy własną decyzję z [...] marca 2012 r. nr [...] stwierdzającą nieważność decyzji Naczelnika Gminy w B. z [...] grudnia 1978 r. orzekającej o przejściu na własność Państwa nieruchomości rolnej obejmującej działki nr [...],[...] i [...] o łącznej powierzchni [...] ha, położonej w S., stanowiącej własność S. K.

Z ustaleń organu nadzoru wynika, że decyzja Naczelnika Gminy w B. z [...] grudnia 1978 r. oparta została na art. 53 ustawy z dnia 27 października 1977 r. o zaopatrzeniu emerytalnym oraz innych świadczeniach dla rolników i ich rodzin. Treść tego przepisu wskazuje, że podstawową przesłanką do przejęcia nieruchomości rolnej na własność Państwa za odpłatnością było złożenie przez właściciela wniosku w przedmiocie przejęcia. Organ zaś zauważył, że w aktach sprawy brak jest dowodów, które choćby pośrednio wskazywały na złożenie przez S. K. wniosku dotyczącego przejęcia jego nieruchomości o pow. [...] ha na własność Państwa. Złożeniu wniosku zaprzeczył ponadto sam S. K., który w dniu [...] lipca 2006 r. oświadczył w Urzędzie Gminy w B., że nie występował z takim wnioskiem. W ocenie organu nadzoru wynika, że postępowanie zakończone weryfikowaną decyzją z [...].12.1978 r. toczyło się w istocie bez wniosku właściciela przejmowanej nieruchomości i w konsekwencji została wydana z rażącym naruszeniem art. 53 ustawy z dnia 27 października 1977 r. Na marginesie organ zauważył, że nawet gdyby przyjąć, że S. K. złożył wniosek to i tak wniosek ten nie mógłby stanowić samodzielnej podstawy do wydania decyzji przez Naczelnika Gminy, gdyż w dacie jej wydania był osobą małoletnią, posiadającą ograniczoną zdolność do czynności prawnych. Brak zaś jest dokumentu, który potwierdzałby uzyskanie zgody przedstawiciela ustawowego na dokonanie tej czynności. Organ nadzoru uznał także, że decyzja z [...].12.1978 r. nie wywołała nieodwracalnych skutków prawnych. Rozdysponowanie gruntów stanowiących pierwotnie własność S. K. na rzecz aktualnych właścicieli odbyło się na mocy zdarzeń prawnych zaistniałych już po wydaniu tej decyzji. A zatem późniejsze losy prawne gruntów nie mogą być oceniane jako bezpośrednie skutki prawne decyzji z [...].12.1978 r.