Wyrok WSA w Warszawie z dnia 12 lutego 2015 r., sygn. II SA/Wa 1705/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Kołodziej Sędziowie WSA Anna Mierzejewska Ewa Marcinkowska (spr.) Protokolant starszy sekretarz sądowy Dorota Kwiatkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 lutego 2015 r. sprawy ze skargi J. R. na decyzję Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] lipca 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności rozkazu personalnego - oddala skargę -

Uzasadnienie

Minister Obrony Narodowej decyzją nr [...] z dnia [...] lipca 2014 r. wydaną na podstawie art. 127 § 3 i art. 138 § 1 pkt 1 K.p.a., po ponownym rozpatrzeniu sprawy, utrzymał w mocy decyzję własną nr [...] z dnia [...] maja 2014 r., którą odmówił stwierdzenia nieważności ostatecznego rozkazu personalnego Dowódcy Marynarki Wojennej nr [...] z dnia [...] czerwca 1994 r., w sprawie wyznaczenia J. R. na stanowisko służbowe starszego radcy prawnego w Wydziale [...].

Do wydania powyższych decyzji doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym:

[...] J. R. na podstawie rozkazu nr [...] Dowódcy Marynarki Wojennej z dnia [...] czerwca 1994 r. został wyznaczony na stanowisko starszego radcy prawnego Wydziału [...].

Pismem z dnia 7 stycznia 2014 r. oficer ten wystąpił do Ministra Obrony Narodowej z wnioskiem o wypłatę "różnicy w wysokości uposażenia otrzymywanego podczas pełnienia zawodowej służby wojskowej pomiędzy grupą uposażenia jaką otrzymywał, a grupą uposażenia jaką powinien otrzymywać". Z treści pisma wynikało, że wnioskodawca wnosi o stwierdzenie nieważności m.in. rozkazu nr [...] Dowódcy Marynarki Wojennej z dnia [...] czerwca 1994 r., na podstawie którego został wyznaczony na stanowisko starszego radcy prawnego w Wydziale [...]. We wniosku wskazał, że uposażenie, które powinien otrzymywać na stanowisku służbowym starszego radcy prawnego powinno być zakwalifikowane do grupy uposażenia U-10, natomiast na podstawie zaskarżonego rozkazu zostało zakwalifikowane do grupy uposażenia U-13. W związku z tym, zdaniem wnioskodawcy, doszło do rażącego naruszenia przepisów prawa, tj. art. 224 ust. 1 w zw. z art. 8 ust. 5 w zw. z art. 75 ustawy o radcach prawnych.