Wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 lutego 2015 r., sygn. II SA/Wa 1497/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Pisula - Dąbrowska, Ewa Grochowska - Jung (spraw.), Sędziowie WSA Stanisław Marek Pietras, Protokolant specjalista Marek Kozłowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 lutego 2015 r. sprawy ze skargi K. M. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] czerwca 2014 nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku - oddala skargę -

Uzasadnienie

Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych decyzją z dnia [...] czerwca 2014 r. nr [...] wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] kwietnia 2014 r. nr [...], którą odmówił K. M. przyznania renty rodzinnej w drodze wyjątku.

W uzasadnieniu organ wskazał, że przyznanie świadczenia na podstawie art. 83 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j.: Dz.U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm.) jest możliwe, jeżeli wnioskodawca spełnił łącznie następujące warunki: jest lub był osobą ubezpieczoną lub jest członkiem rodziny pozostałym po ubezpieczonym; nie spełnia warunków ustawowych do uzyskania świadczeń wskutek szczególnych okoliczności; nie może podjąć pracy ze względu na całkowitą niezdolność do pracy lub wiek; nie ma niezbędnych środków utrzymania. W wyjaśnił, że brak spełnienia przez wnioskodawcę którejkolwiek z przesłanek wyklucza możliwość przyznania mu świadczenia w drodze wyjątku. Prezes ZUS, podał że renta rodzinna jest pochodną świadczenia przysługującego po osobie zmarłej i w związku z tym, w pierwszej kolejności rozpatrzeniu podlega spełnienie przesłanek przez osobę zmarłą, a następnie przez wnioskodawcę.