Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 12 lutego 2015 r., sygn. I SA/Po 811/14
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Bejgerowska Sędziowie Sędzia WSA Waldemar Inerowicz Sędzia WSA Izabela Kucznerowicz (spr.) Protokolant: ref. staż. Karolina Samolczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 stycznia 2015 r. sprawy ze skargi [...] Sp. z o.o. na interpretacje indywidualną Ministra Finansów działającego przez organ upoważniony Dyrektora Izby Skarbowej w [...] z dnia [...]. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych. oddala skargę
Uzasadnienie
W dniu [...] lutego 2014 r. [...] Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w [...] (dalej: Spółka, podatnik, skarżąca) złożyła wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.
We wniosku przedstawiono następujący opis zdarzenia przyszłego.
Podatnik prowadzi działalność gospodarczą w zakresie między innymi produkcji wyrobów tartacznych (16.10.Z), produkcji gotowych parkietów podłogowych (16.22.Z), produkcji pozostałych wyrobów stolarskich dla budownictwa (16.23.Z), produkcji cegieł, dachówek i materiałów budowlanych, z wypalonej gliny (23.32.Z), produkcji wyrobów budowlanych z betonu (23.61.Z), produkcji masy betonowej prefabrykowanej (23.63.Z), produkcji zaprawy murarskiej (23.64.Z), produkcji pozostałych wyrobów z betonu, gipsu i cementu (23.69.Z), produkcji prętów ciągnionych na zimno (24.31.Z), produkcji drutu (23.34.Z), produkcji wyrobów z drutu, łańcuchów i sprężyn (25.93.Z).
Do produkcji wyrobów gotowych wykorzystywane są materiały.
Specyfika działalności produkcyjnej podatnika czyni niemożliwym lub wysoce utrudnionym bieżące ewidencjonowanie zużycia materiałów w procesie wytwarzania wyrobów gotowych. Podatnik dla potrzeb rachunkowych korzysta z rozwiązania przewidzianego w art. 17 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości ( Dz. U. poz. 330, dalej: u.o.r.). Przyjęto w nim, że: kierownik jednostki, uwzględniając rodzaj i wartość poszczególnych grup rzeczowych składników aktywów obrotowych posiadanych przez jednostkę, podejmuje decyzję o stosowaniu jednej z następujących metod prowadzenia kont ksiąg pomocniczych dla tych grup składników: odpisywania w koszty wartości materiałów i towarów na dzień ich zakupu lub produktów gotowych w momencie ich wytworzenia, połączone z ustalaniem stanu tych składników aktywów i jego wyceny oraz korekty kosztów o wartość tego stanu, nie później niż na dzień bilansowy.