Wyrok WSA w Opolu z dnia 19 lutego 2015 r., sygn. II SA/Op 575/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Ewa Janowska Sędzia WSA Elżbieta Naumowicz Protokolant St. insp. sądowy Katarzyna Stec po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 19 lutego 2015 r. sprawy ze skargi M. M. reprezentowanego przez kuratora J. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 23 maja 2014 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku okresowego oddala skargę.

Uzasadnienie

Przedmiot postępowania sądowoadministracyjnego stanowi decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 23 maja 2014 r., nr [...], którą utrzymano w mocy decyzję Kierownika Działu Świadczeń Ośrodka Pomocy Społecznej w Nysie, działającego z upoważnienia Burmistrza Nysy, z dnia 22 stycznia 2014 r. o odmowie przyznania M. M. zasiłku okresowego.

Zaskarżona decyzja zapadła w następującym stanie faktycznym:

Wnioskiem z dnia 30 grudnia 2013 r. J. M., działająca w imieniu częściowo ubezwłasnowolnionego syna - M. M. zwróciła się do Ośrodka Pomocy Społecznej w Nysie o przyznanie pomocy w formie zasiłku okresowego dla syna. We wniosku podała, że M. M. jest osobą samotnie prowadzącą gospodarstwo domowe, niepełnosprawną z powodu charakteropatii, otrzymującą świadczenia z pomocy społecznej w postaci zasiłku stałego oraz zasiłku pielęgnacyjnego, które ośrodki są ograniczone do 30%, gdyż pozostała część jest mu potrącana z tytułu pobytu w Domu Pomocy Społecznej w [...].

Po przeprowadzeniu w dniu 13 stycznia 2014 r. wywiadu z opiekunem strony-_ J. M., Kierownik Działu Świadczeń Ośrodka Pomocy Społecznej w Nysie, działając z upoważnienia Burmistrza Nysy, decyzją z dnia 22 stycznia 2014 r. nr [...], odmówił przyznania M. M. zasiłku okresowego. Jako podstawę prawną wydanej decyzji organ wskazał art. 2, art. 8 ust. 1 i ust. 3, art. 38 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2013 r., poz. 182 - zwanej dalej ustawą). W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, że od dnia 14 września 2012 r. J. M. jest sądowym kuratorem syna M. M. Następnie podał, że M. M. od dnia 4 marca 2013 r. przebywa w Domu Pomocy Społecznej w [...]. Dochód wnioskodawcy stanowi przyznany decyzją organu z dnia 17 grudnia 2012 r. zasiłek stały, którego wysokość podlegała zmianie i który aktualnie na mocy decyzji z dnia 6 maja 2013 r., nr [...], wynosi 389 zł. Na dochód wnioskodawcy składa się także przyznany decyzją organu z dnia 25 marca 2013 r., na okres od dnia 1 stycznia 2013 r. do 31 marca 2014 r., zasiłek pielęgnacyjny w wysokości 153 zł, co daje łącznie kwotę 542 zł w miesiącu poprzedzającym złożenie wniosku, tj. w listopadzie 2013 r. W tych okolicznościach organ uznał, że brak jest podstaw do przyznania M. M. pomocy w formie zasiłku okresowego, gdyż jego dochód w kwocie 542 zł równy jest kwocie 542 zł kryterium dochodowego osoby samotnie gospodarującej, o którym mowa w art. 8 ustawy i którego wysokość określona została przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 17 lipca 2012 r. w sprawie zweryfikowanych kryteriów dochodowych oraz kwot świadczeń z pomocy społecznej. Przytaczając przepis art. 8 ust. 3 i 4 ustawy organ stwierdził, że do dochodu strony nie wlicza się jedynie świadczeń wymienionych w przytoczonym ust. 4 art. 8 ustawy. Organ wyjaśnił również, że stosownie do treści art. 38 ust. 2 pkt 1 ustawy zasiłek okresowy przysługuje wówczas, gdy dochód osoby ubiegającej się o zasiłek okresowy jest niższy od kryterium dochodowego. W konkluzji uzasadnienia organ przytoczył analitykę rozdysponowania środków finansowych na wypłatę zasiłków okresowych.