Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 26 lutego 2015 r., sygn. III SA/Gd 44/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Alina Dominiak, Sędziowie Sędzia WSA Felicja Kajut, Sędzia WSA Jolanta Sudoł (spr.), Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Beata Kaczmar, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 lutego 2015 r. sprawy ze skargi A. P. na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji [...] z dnia 23 października 2014 r., nr [...] w przedmiocie wypłaty ekwiwalentu pieniężnego 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Komendanta Powiatowego Policji [...] z dnia 9 września 2014 r., nr [...]; 2. zasądza od Komendanta Wojewódzkiego Policji [...] na rzecz skarżącego A. P. kwotę 257 (dwieście pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

A. P. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji z dnia 23 października 2014 r. nr[...], na mocy której utrzymano w mocy decyzję Komendanta Powiatowego Policji z dnia 9 września 2014 r. nr [...]odmawiającą przyznania ekwiwalentu pieniężnego z tytułu niewykorzystania czasu wolnego od służby.

Z akt sprawy wynikają jej następujące istotne okoliczności faktyczne.

A. P. podjął służbę w Policji w 1993 r , a zwolniony z niej został w dniu 31 maja 2014 r.

W dniu 23 czerwca 2014 r. A. P. na podstawie art. 33 ust. 3 i art. 114 ust. 1 pkt 2 ustawy o Policji wystąpił z wnioskiem o wypłacenie ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany czas wolny za 174 godziny przepracowane w ponadnormatywnym czasie pracy, w latach 2003- 2005, podczas służby w komórce dochodzeniowo-śledczej Komendy Powiatowej Policji w L.. Do wniosku dołączono "zestawienie czasu służby w wymiarze ponadnormatywnym" sporządzone na podstawie notatnika służbowego, w którym odnotowane nadgodziny były potwierdzane przez dyżurnych jednostki.

Organy odmówiły przyznania uprawnień do wypłaty ekwiwalentu wskazując, że weryfikacja kart osobowych policjanta pozwoliła na ustalenie, że nie zawierają one żadnego dokumentu potwierdzającego fakt posiadania niewykorzystanego czasu pracy z tytułu przepracowanych w ponadnormatywnym czasie godzin. Potwierdzenia o ponadnormatywnym czasie służby nie zawiera również dokumentacja sporządzona w związku z przeniesieniem policjanta do służby w Szkole Policji w S. oraz w związku z ponownym przeniesieniem do pełnienia służby w Komendzie Powiatowej Policji w L. Dokumentacja sporządzona w związku ze zwolnieniem ze służby potwierdza zaś, że na dzień zwolnienia ze służby policjant posiadał niewykorzystane i wypracowane nadgodziny w liczbie 2,5. Liczby nadgodzin wypracowanych w okresie 2003-2005, a także tego w jakiej części policjant uzyskał za nie dni wolne od pracy nie dało się ustalić na podstawie dokumentacji służbowej w postaci ewidencji czasu pracy policjantów. Ewidencja z okresu 2003-2005, została bowiem wybrakowana i zniszczona zgodnie z przepisami w zakresie działalności archiwalnej Policji (protokół brakowania nr 18 z dnia 21 października 2010 r.). Na podstawie zeznań świadków, w tym przełożonego wnioskodawcy w latach 2003-2005 ustalono, że w komórce dochodzeniowo-śledczej komendy Policji w L. istniała praktyka prowadzenia przez policjantów niezewidencjowanych notatników służbowych. Ewidencja czasu służby policjantów opierała się na prowadzonych w poszczególnych komórkach organizacyjnych listach obecności, a notatniki były traktowane jako dokumentacja pomocnicza przy rozliczaniu czasu służby policjantów. Policjanci umieszczali w takich notatnikach krótkie wpisy dotyczące czasu i rodzaju wykonywanych czynności. Następnie zapisy te były potwierdzane przez przełożonego lub oficera dyżurnego poprzez pieczątkę i podpis. Rozliczanie wypracowanych nadgodzin polegało na wykreślaniu zapisów z notatnika i potwierdzeniu oddania czasu wolnego poprzez złożenie pieczątki i podpisu przełożonego. Z poczynionych przez organy (na podstawie posiadanej ewidencji przebiegu służby dyżurnej, notatnika służbowego wnioskodawcy i sporządzonego przez wnioskodawcę zestawienia nadgodzin) ustaleń wynikało, że bezspornie A. P. przepracował we wskazanym we wniosku okresie w ponadnormatywnym wymiarze pracy 94 godziny 25 minut (czas potwierdzony przez oficera dyżurnego lub przełożonego). Nadgodziny nie zostały wykreślone z notatnika. Na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego uznano jednak, że niewykreślone nadgodziny w notatniku nie muszą oznaczać, że nie zostały one policjantowi zwrócone w postaci czasu wolnego. Wskazano, że do tej pory policjant nigdy nie kwestionował zestawień nadgodzin, którymi organ dysponował za okres od maja 2010 r. Policjant był zapoznawany ze stanem wyliczonego mu ponadnormatywnego okresu służby, potwierdzał zestawienia podpisami i nie zgłaszał wówczas zastrzeżeń. W interesie policjanta było zatem rozliczenie nadgodzin na bieżąco, w ustawowym trzymiesięcznym okresie. Informacja o wypracowanych i istniejących nadgodzinach musiałaby być ponadto zawarta w zaświadczeniu przekazywanym do Szkoły Policji w S. przy okazji przeniesienia policjanta do pełnienia tam służby. Informacji takiej jednak brak w aktach osobowych policjanta. W ocenie organu wiarygodność twierdzeń strony podważa również znaczny upływ czasu, gdyż między zgłoszonym żądaniem, a okresem służby, w którym miałyby być wypracowane nadgodziny upłynęło bowiem 9-11 lat, a zapisy książek wydarzeń różnią się niekiedy od zapisów notatników służbowych.