Postanowienie WSA w Olsztynie z dnia 23 stycznia 2015 r., sygn. II SA/Ol 1330/14

Zawieszenie/podjęcie postępowania

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Matczak po rozpoznaniu w dniu 23 stycznia 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Spółki A na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania dotyczącego przedłużenia zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych postanawia zawiesić postępowanie sądowe. WSA/pos.1- sentencja postanowienia

Uzasadnienie

Z przekazanych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie akt tej sprawy wynika, że pismem z dnia 9 grudnia 2011 r. Spółka A wystąpiła do Dyrektora Izby Celnej z wnioskiem o przedłużenie zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych na terenie województwa na okres kolejnych sześciu lat. Jako podstawę prawną wskazano art. 36 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 29 lipca 1992 r. o grach i zakładach wzajemnych.

Po rozpoznaniu wniosku Dyrektor Izby Celnej decyzją dnia [...] odmówił przedłużenia zezwolenia udzielonego decyzją dnia [...], zaś po rozpoznaniu odwołania Spółki, decyzją z dnia [...] Dyrektor Izby Celnej utrzymał w mocy rozstrzygnięcie organu I instancji.

W wyniku rozpoznania skargi Spółki Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie wyrokiem z dnia 26 czerwca 2012 r. sygn. II SA/Ol 392/12 oddalił skargę, natomiast Naczelny Sąd Administracyjny, po rozpoznaniu skargi kasacyjnej wniesionej przez Spółkę, wyrokiem z dnia 5 marca 2014 r. sygn. II GSK 1786/12 uchylił wyrok WSA w Olsztynie z dnia 26 czerwca 2012 r. oraz decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] oraz poprzedzającą ją decyzję z dnia [...]. W motywach wyroku Sąd ten podniósł, że organy obu instancji przy rozpoznaniu sprawy nie uwzględniły zapadłego przez Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej orzeczenia w sprawach połączonych C-213/11, C-214/11 i C-217/11 z dnia 19 lipca 2012 r. co oznacza, że przy ponownym rozpoznaniu organy winny dokonać oceny charakteru spornych przepisów ustawy o grach hazardowych w zakresie wykładni dokonanej przez TSUE w zakresie wykładni pojęcia "przepisu technicznego".