Wyrok WSA w Łodzi z dnia 20 stycznia 2015 r., sygn. II SA/Łd 869/14

Dnia 20 stycznia 2015 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Jolanta Rosińska Sędziowie Sędzia WSA Renata Kubot-Szustowska Sędzia WSA Joanna Sekunda-Lenczewska (spr.) Protokolant Starszy sekretarz sądowy Anna Kośka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 stycznia 2015 roku sprawy ze skargi M. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych oddala skargę. LS

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w P. na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2013 r., poz. 267 - w dalszej części uzasadnienia przywoływana jako: k.p.a.), po rozpatrzeniu odwołania M. S. utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta R. z dnia [...] o odmowie umorzenia nienależnie pobranych świadczeń rodzinnych w kwocie 3206,70 zł wraz z ustawowymi odsetkami.

Jak wynika z akt sprawy, decyzją z dnia [...] lipca 2013 r. M. S. została zobowiązana do zwrotu nienależnie pobranego świadczenia rodzinnego w postaci świadczenia pielęgnacyjnego na matkę J. S. za okres od 26 listopada 2012 r. do dnia 31 maja 2013 r. W dniu 16 lipca 2013 r. strona wystąpiła o umorzenie nienależnie pobranych świadczeń, organy obu instancji wydały negatywne dla strony rozstrzygnięcie. Następnie, w dniu 6 listopada 2013 r. strona ponownie wystąpiła o umorzenie nienależnie pobranego świadczenia wskazując na nowe okoliczności uzasadniające umorzenie zobowiązania. Decyzją z dnia 6 grudnia 2013 r. organ I instancji odmówił uwzględnienia wniosku strony, jednakże po rozpatrzeniu odwołania organ II instancji, decyzją z dnia [...] lutego 2014 r, uchylił decyzję pierwszoinstancyjną i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia uznając, iż sytuacja materialna i bytowa strony nie została wystarczająco zbadana.

Decyzją z dnia [...], po ponownym rozpoznaniu sprawy i z uwzględnieniem wytycznych organu II instancji, Prezydent Miasta R. na podstawie art. 20 ust. 3, art. 30 ust. 9 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U. z 2006 r., nr 139, poz. 992 ze zm. - w dalszej części przywoływana jako: ustawa) odmówił stronie umorzenia nienależnie pobranych świadczeń. Uzasadniając wskazał, iż zgodnie z wypracowanym stanowiskiem judykatury umorzenie zaległości ma charakter uznaniowy, zaś organ może umorzyć powstałą należność tylko w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem społecznym lub ważnym interesem strony np. zagrożenie egzystencji rodziny. Udzielanie ulg w postaci umarzenia należności z racji swego uznaniowego charakteru jest instytucją wyjątkową, której zastosowanie winny uzasadniać szczególne okoliczności. Organ w tego rodzaju przypadkach obowiązany jest także uwzględnić interes publiczny.