Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 15 stycznia 2015 r., sygn. II SA/Go 878/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Aleksandra Wieczorek (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Michał Ruszyński Sędzia WSA Adam Jutrzenka-Trzebiatowski Protokolant st. sekr. sąd. Anna Lisowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 stycznia 2015 r. sprawy ze skargi Wojewody na uchwałę Rady Miasta z dnia 27 lutego 2007 r., nr V/44/07 w sprawie sposobu organizacji pogrzebów przez Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej I. orzeka o niezgodności z prawem § 3, § 8 i § 10 zaskarżonej uchwały, II. stwierdza, że zaskarżona uchwała nie podlega wykonaniu w części określonej w punkcie I wyroku.

Uzasadnienie

Rada Miasta na sesji w dniu [...] lutego 2007 r. podjęła uchwałę Nr V/44/07 w sprawie w sprawie sposobu organizacji pogrzebów przez Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej. Jako podstawy prawne uchwały wskazano art. 17 ust. 1 pkt 15 oraz art. 44 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej ( Dz. U. Nr 64, poz. 593 ze zm. ) oraz art. 10 ust. 3 ustawy z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych ( Dz. U. z 2000 r. Nr 23, poz. 295 ze zm. ).

Pismem z dnia [...] listopada 2014 r. Wojewoda, powołując się na art. 93 ust. 1 i art. 94 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym ( tekst jednolity: Dz. U. z 2013, poz. 594 ze zm.) w związku z art. 3 § 2 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( tekst jednolity: Dz. U. z 2012, poz. 270 ze zm. ) złożył skargę na tę uchwałę, zarzucając Radzie Miasta podjęcie § 3 uchwały bez podstawy prawnej, a § 8 z istotnym naruszeniem art. 96 ust. 3 ustawy z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej (tekst jednolity: Dz.U. z 2013r., poz., 182 ze zm.). Podnosząc wskazane zarzuty organ nadzoru wniósł o stwierdzenie nieważności zakwestionowanych regulacji uchwały.

W motywach skargi wywodził, iż podstawą prawną do podjęcia tego aktu stanowił przede wszystkim przepis art. 44 ustawy o pomocy społecznej zgodnie z którym "sprawienie pogrzebu odbywa się w sposób ustalony przez gminę zgodnie z wyznaniem zmarłego". Jak wynika bowiem z art. 17 ust. 1 pkt 15 tej ustawy do zadań własnych gminy o charakterze obowiązkowym należy sprawienie pogrzebu, w tym osobom bezdomnym. Stosownie zaś do art. 10 ustawy z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych ( tekst jednolity Dz.U. z 2011 r. Nr 118, poz. 687 ze zm.) prawo pochowania zwłok ludzkich ma najbliższa pozostała rodzina osoby zmarłej, a mianowicie: 1) pozostały małżonek(ka); 2) krewni zstępni; 3) krewni wstępni; 4) krewni boczni do 4 stopnia pokrewieństwa; 5) powinowaci w linii prostej do 1 stopnia. (...). Prawo pochowania zwłok przysługuje również osobom, które do tego dobrowolnie się zobowiążą (ust. 1); Zwłoki niepochowane przez podmioty wymienione w ust. 1 mogą być przekazane do celów naukowych publicznej uczelni medycznej lub publicznej uczelni prowadzącej działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych. Decyzję w sprawie przekazania zwłok do celów naukowych wydaje, na wniosek uczelni, właściwy starosta (ust. 2). Zgodnie zaś z ust. 3 art. 10 tej ustawy zwłoki, niepochowane przez podmioty, o których mowa w ust. 1, albo nieprzekazane publicznej uczelni medycznej albo publicznej uczelni prowadzącej działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych są chowane przez gminę właściwą ze względu na miejsce zgonu, a w przypadku osób pozbawionych wolności zmarłych w zakładach karnych lub aresztach śledczych - przez dany zakład kamy lub areszt śledczy, z wyjątkiem zwłok osób, które uwolniły się z zakładu karnego lub aresztu śledczego, oraz osób, które przebywały poza terenem zakładu karnego lub aresztu śledczego, w szczególności w trakcie korzystania z zezwolenia na czasowe opuszczenie tego zakładu lub aresztu bez dozoru lub asysty funkcjonariusza Służby Więziennej.