Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 14 stycznia 2015 r., sygn. I SA/Bd 1217/14

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Adamczewska-Wasilewicz Sędziowie Sędzia WSA Mirella Łent (spr.) Sędzia WSA Urszula Wiśniewska Protokolant Starszy sekretarz sądowy Agnieszka Liberda-Koczorowska po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 14 stycznia 2015 r. sprawy ze skargi M. L. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w T. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r. Naczelnik Urzędu Celnego w T. określił stronie wysokość zobowiązania podatkowego w podatku akcyzowym z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodu osobowego marki Nissan X-Trail, pojemność skokowa silnika 2.184 cm3, rok produkcji 2005, w wysokości [...] zł.

W złożonym odwołaniu skarżący zarzucił naruszenie art. 194 § 1 i § 3 ustawy

z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm., dalej: "O.p."), w zw. z art. 6 ustawy z dnia 06 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym

(Dz. U. z 2009 r., nr 3, poz. 11 ze zm., dalej: "u.p.a."), poprzez pominięcie treści dokumentów urzędowych w postaci: duńskiego dowodu rejestracyjnego, polskiego dokumentu rejestracyjnego i tego co zostało w tych dokumentach urzędowo stwierdzone, w tym faktu, iż według duńskiego dokumentu rejestracyjnego przedmiotowy samochód w chwili dokonania wewnątrzwspólnotowego nabycia był samochodem ciężarowym; rażące naruszenie art. 122 O.p. w zw. z art. 187 § 1 i 191 O.p. w zw. z art. 6 u.p.a. poprzez zaniechanie podjęcia niezbędnych działań w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy, w szczególności wyjaśnienia sprzeczności co do zeznań i załączonych do akt sprawy dokumentów oraz dokonanie dowolnej, a nie swobodnej oceny dowodów w ten sposób, że organ dostrzegł i ocenił tylko dowody korzystne dla swojego stanowiska; rażące naruszenie art. 21 O.p. w zw.

z art. 6 u.p.a. poprzez błędną wykładnię, polegającą na przyjęciu, iż po stronie skarżącego powstał obowiązek podatkowy; rażące naruszenie art. 1 ust. 1 w zw. z art. 2 ust. 1 pkt 9 u.p.a. poprzez błędną wykładnię polegającą na przyjęciu, że na skarżącym spoczywa obowiązek podatkowy; rażące naruszenie art. 121 O.p. w zw. z art. 124 O.p. w zw. z art. 6 u.p.a. poprzez ich niezastosowanie; naruszenie art. 32 ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 02 kwietnia 1997 r. (Dz. U. nr 78, poz. 483 ze zm.), albowiem działania organów podatkowych prowadzą do sytuacji, w której skarżący doznaje niczym nieuzasadnionego, innego i negatywnego traktowania przez organy podatkowe w porównaniu do podatników, którzy sprzedali samochody, a następnie ich nabywcy nie dokonali ich przeróbek i zmiany ich przeznaczenia. Strona wniosła