Wyrok WSA w Warszawie z dnia 3 grudnia 2014 r., sygn. I SA/Wa 2500/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dariusz Chaciński (spr.) Sędziowie: WSA Emilia Lewandowska WSA Iwona Maciejuk Protokolant specjalista Ewelina Dębna po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 grudnia 2014 r. sprawy ze skargi J. U., J. U. i E. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] czerwca 2014 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności orzeczenia w części oddala skargę.

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. działając na wniosek J. U., E. D. i J. U., decyzją z dnia [...] maja 2013 r., nr [...], na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. w związku z art. 7 ust. 2 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy (Dz. U. Nr 50, poz. 279 ze zm.), stwierdziło nieważność orzeczenia administracyjnego Prezydium Rady Narodowej w W. z dnia [....] grudnia 1958 r., nr [...], odmawiającego I. U. przyznania prawa własności czasowej do nieruchomości położonej w W., stanowiącej [...].

W uzasadnieniu Kolegium stwierdziło, że wniosek w trybie art. 7 ust. 2 [powinno być ust. 1] dekretu o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy nie został złożony. Orzeczenie administracyjne z dnia [...] grudnia 1958 r. wydane zostało z urzędu. Organ stwierdził w nim, że na zasadzie dekretu o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy odmawia dotychczasowym właścicielom prawa własności czasowej do gruntu nieruchomości [...] położonej przy ul. [...], nr hip. tabela likwidacyjna nr [...]. Zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego teren nieruchomości [...] przy ul. [...] przeznaczony został pod budownictwo [...].

Wniosek o ponowne rozpoznanie sprawy zakończonej decyzją Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] maja 2013 r. wnieśli J. U., E. D. i J. U., zarzucając naruszenie art. 7, art. 8, art. 10, art. 11, art. 76, art. 77 § 1, art. 80 i art. 107 § 3 k.p.a. oraz art. 7 dekretu o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy poprzez niczym nie poparte twierdzenie, że poprzednicy prawni skarżących nie spełnili wymogów określonych tym ostatnim przepisem.