Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 3 grudnia 2014 r., sygn. II SA/Rz 841/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący WSA Joanna Zdrzałka /spr./ Sędziowie WSA Magdalena Józefczyk WSA Paweł Zaborniak Protokolant Sylwia Pacześniak po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 3 grudnia 2014 r. sprawy ze skargi A. Sp. jawna na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] kwietnia 2014 r., nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia w całości kary pieniężnej -skargę oddala-

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] października 2012 r. nr [...][...] Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego (dalej: "WITD") nałożył na A. sp.j. z/s w [...] (dalej: "Spółka") karę pieniężną w wysokości 8 000 zł za wykonywanie transportu drogowego bez wymaganej licencji. Wnioskiem z dnia 5 grudnia 2013 r. Spółka zwróciła się o umorzenie nałożonej kary pieniężnej podnosząc, że decyzja WITD wydana w przedmiocie rzeczonej kary wydana została w oparciu o wadliwie ustalony stan faktyczny sprawy. Błędnie bowiem przyjęto, że przejazd za który wymierzono karę, nie stanowił niezarobkowego przewozu drogowego na potrzeby własne, o którym mowa w art. 4 pkt 4 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r. poz. 1414 z późn. zm., dalej: "Utd"). Nałożona kara jest dla Spółki bardzo dotkliwa i w chwili obecnej Spółka nie jest w stanie jej zapłacić bez poważnego uszczerbku dla funkcjonowania przedsiębiorstwa.

Po rozpatrzeniu wniosku Spółki, decyzją z dnia [...] lutego 2014 r. nr [...] Główny Inspektor Transportu Drogowego (dalej: "GITD") odmówił umorzenia w całości kary pieniężnej nałożonej na wnioskodawcę. W uzasadnieniu podano, że kara pieniężna zgodnie z przepisami ustawy o finansach publicznych może zostać umorzona z uwagi na ważny interes dłużnika lub interes publiczny. Taka sytuacja w rozpatrywanej sprawie nie zachodzi, gdyż kara w wysokości 8 000 zł w stosunku do obciążeń ponoszonych przez wnioskodawcę w 2012 r. nie jest obiektywnie wysoka w stosunku do zwykłych kosztów prowadzenia Spółki w zakresie transportu drogowego i wynosi ok. 0,0009 % wydatków poniesionych w okresie od 1 stycznia 2012 r. do 31 grudnia 2012 r. W 2013 r. Spółka osiągnęła dochód w wysokości 711 880,00 zł, co daje kwotę 59 323,33 zł w wymiarze miesięcznym, zaś w okresie ostatnich 3 miesięcy od złożenia wniosku dochód w wysokości 85 000,00 zł, co w przeliczeniu miesięcznym daje kwotę 28 333,33 zł. W przedstawionym oświadczeniu majątkowym wykazano, że Spółka jest właścicielem działki o pow. 2053 m2, kompleksu nieruchomości zabudowanych o pow. 2085,56 m2 oraz użytkownikiem wieczystym działki o pow. 1835 m2. Posiada udziały o wartości 21 200,00 zł oraz jest właścicielem 15 samochodów. Zdaniem organu przedstawiona sytuacja majątkowa Spółki bezsprzecznie wskazuje, że posiada ona środki finansowe na uiszczenie kary pieniężnej, a zatem nie stwierdzono zaistnienia ważnego interesu dłużnika, który uzasadniałby umorzenie zobowiązania. Umorzenie wnioskowanego zobowiązania nie leży również w interesie publicznym, bowiem kary pieniężne nakładane na podstawie Utd stanowią dochody budżetu państwa. Ze swej natury są one środkami przede wszystkim o charakterze prewencyjnym, mającym na celu wymuszenie prowadzenia działalności gospodarczej zgodnie z prawem.