Postanowienie WSA w Opolu z dnia 29 grudnia 2014 r., sygn. I SA/Op 109/14

Prawo pomocy

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Grzegorz Gocki po rozpoznaniu w dniu 29 grudnia 2014 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Ł. W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Opolu z dnia 9 grudnia 2013r. Nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku akcyzowym za czerwiec 2010 r. wobec sprzeciwu skarżącego od postanowienia referendarza sądowego z dnia 27 listopada 2014 r. postanawia: odmówić zmiany postanowienia referendarza sądowego z dnia 16 czerwca 2014 r.

Uzasadnienie

W dniu 5 lutego 2014 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu wpłynęła skarga Ł. W. (dalej jako skarżący, strona) na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Opolu z dnia 9 grudnia 2013 r. w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku akcyzowym za czerwiec 2010 r. W skardze zawarty został wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie pełnomocnika z urzędu.

Postanowieniem z dnia 16 czerwca 2014 r. referendarz sądowy zwolnił skarżącego od kosztów sądowych w całości (pkt 1) oraz odmówił przyznania prawa pomocy w zakresie ustanowienia radcy prawnego (pkt 2). W uzasadnieniu ww. postanowienia wskazano m.in., że od końca 2013 r. podstawowe źródło utrzymania rodziny skarżącego stanowią wynagrodzenia skarżącego oraz jego żony uzyskiwane z tytułu umowy o pracę w wysokości odpowiednio: 1.680 zł brutto (1.290 zł netto) oraz 840 brutto (650 netto) zaś koszty bieżącego utrzymania wynoszą około 1.290 zł, skarżący nie posiada żadnych oszczędności ani majątku (poza dwoma samochodami ciężarowymi o wartości odpowiednio 20.000 zł i 25.000 zł, wykorzystywanymi do prowadzenia działalności gospodarczej - obecnie zawieszonej od dnia 1.03.2014 r.), zamieszkuje wraz żoną i dwojgiem niepełnoletnich dzieci (syn - 14 lat, córka - 5 lat) w mieszkaniu o powierzchni 49 m² (należącym do żony), w spłacie rat kredytu w wysokości 1.800 zł pomagają skarżącemu rodzice, jednak po podjęciu pracy przez małżonkę skarżący od 650 zł do 700 zł przeznaczy również na spłatę zobowiązań cywilnoprawnych (kredytu). Wskazana sytuacja materialna skarżącego, przy uwzględnieniu kosztów wszystkich zawisłych przed tut. Sądem spraw ze skargi Ł. W., stanowiła w ocenie referendarza sądowego podstawę do przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych w całości. Natomiast odmowę przyznania prawa pomocy w zakresie ustanowienia pełnomocnika uzasadniono uzyskiwaniem przez rodzinę skarżącego wprawdzie niewielkich ale stałych dochodów ze stosunków pracy, posiadaniem majątku w postaci dwóch samochodów ciężarowych, uzyskiwaniem pomocy finansowej od rodziny oraz regularną spłatą zobowiązań cywilnoprawnych, które nie korzystają z pierwszeństwa w stosunku do zobowiązań publicznoprawnych.