Postanowienie WSA w Olsztynie z dnia 19 grudnia 2014 r., sygn. II SA/Ol 1268/14

Wstrzymanie wykonania aktu

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tadeusz Lipiński po rozpoznaniu w dniu 19 grudnia 2014r. na posiedzeniu niejawnym wniosku spółki A o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi spółki A na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia "[...]" w przedmiocie kary z tytułu urządzania gier poza kasynem gry postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. WSA/post.1 - sentencja postanowienia

Uzasadnienie

Spółka A w skardze wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia "[...]", utrzymującej w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego z dnia "[...]" w sprawie wymierzenia kary pieniężnej w wysokości 12000 zł z tytułu urządzania gier na automacie o nazwie A poza kasynem gry, tj. w Barze A, w A, zawarła m.in. wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji przez organ, ewentualnie przez Sąd. na zasadzie art. 61 § 3 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. W uzasadnieniu tegoż wniosku wskazano, że nie budzi wątpliwości okoliczność, iż decyzja o wymierzeniu kary pieniężnej jest decyzją podlegającą wykonaniu. W sprawie tej nie zachodzą przesłanki negatywne do rozpoznania wniosku, gdyż skarżona decyzja jest decyzją ostateczną i w związku z tym wykonalną, a nie istnieje jakikolwiek przepis prawa powszechnie obowiązującego wyłączający wstrzymanie wykonania przedmiotowej decyzji. Wobec fakultatywnego charakteru instytucji wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji strona uzasadniła swój wniosek okolicznościami wskazanymi w treści skargi, w szczególności wskazując na brak jednolitego stanowiska w łonie Służby Celnej co do charakteru gier na urządzeniu, różną praktykę organu I instancji w zakresie uzależnienia wydania decyzji od rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego oraz istotne wątpliwości co do waloru dowodowego opinii biegłego i brak jego kompetencji do rozstrzygania w sprawie w miejsce specjalisty z jednostki badającej. Przytoczono liczne orzeczenia sądów administracyjnych, w których orzeczono o zasadności skargi i uchyleniu zaskarżonej decyzji Dyrektora Izby Celnej oraz poprzedzającej jej decyzji Naczelnika Urzędu Celnego. Ponadto wskazano, że wykonanie zaskarżonej decyzji spowoduje niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków. Podano, że na dzień 20 sierpnia 2014r. Spółka zapłaciła kary pieniężne w wysokości 1.362.467,80 zł. Ponadto wskazano, że obecnie toczy się szereg postępowań w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej, co zmusza Spółkę do podtrzymania wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, gdyż grozi jej utrata płynności finansowej, a w konsekwencji upadłość, której nie da się już odwrócić nawet w przypadku wygrania sporu i zwrotu wyegzekwowanych uprzednio środków. Podniesiono, że Spółka nie tylko ponosi duże straty finansowe, nie osiągając planowanych zysków wskutek zatrzymania urządzeń do gier przez urzędy celne, ale także uiszczenie kar pieniężnych na obecnym etapie, kiedy dokonanie czynu z art. 107 k.k.s. nie jest udowodnione żadnym prawomocnym orzeczeniem dodatkowo pogorszy sytuację Spółki. W związku z tym wskazano, że Spółka zasługuje na ochronę tymczasową do czasu rozstrzygnięcia przez Trybunał Konstytucyjny losów przepisów będących podstawą wymierzenia jej kary pieniężnej. Podniesiono także, że szkoda, o jakiej mowa w art. 61 § 3 p.p.s.a., to nie tylko szkoda grożąca skarżącemu, ale także Skarbowi Państwa w związku z wypłatą pobranych kar w razie przegrania sporu w Trybunale Konstytucyjnym. Powołano się na orzeczenia innych sądów administracyjnych odnośnie do wniosku o wstrzymanie zaskarżonych decyzji.