Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Postanowienie WSA w Olsztynie z dnia 19 grudnia 2014 r., sygn. II SA/Ol 1240/14

Wstrzymanie wykonania aktu

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tadeusz Lipiński po rozpoznaniu w dniu 19 grudnia 2014r. na posiedzeniu niejawnym wniosku spółki A o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi spółki A na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia "[...]" w przedmiocie kary z tytułu urządzania gier poza kasynem gry postanawia odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. WSA/post.1 - sentencja postanowienia

Uzasadnienie

Spółka A w skardze wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie na decyzję Dyrektora Izby Celnej z dnia "[...]", utrzymującej w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Celnego z dnia "[...]" w sprawie wymierzenia kary pieniężnej w wysokości 12000 zł z tytułu urządzania gier na automacie o nazwie A poza kasynem gry, tj. w barze A w A, zawarła m.in. wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji przez organ, ewentualnie przez Sąd. na zasadzie art. 61 § 3 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. W uzasadnieniu tegoż wniosku wskazano, że nie budzi wątpliwości okoliczność, iż decyzja o wymierzeniu kary pieniężnej jest decyzją podlegającą wykonaniu. W sprawie tej nie zachodzą przesłanki negatywne do rozpoznania wniosku, gdyż skarżona decyzja jest decyzją ostateczną i w związku z tym wykonalną, a nie istnieje jakikolwiek przepis prawa powszechnie obowiązującego wyłączający wstrzymanie wykonania przedmiotowej decyzji. Wobec fakultatywnego charakteru instytucji wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji strona uzasadniła swój wniosek okolicznościami wskazanymi w treści skargi, w szczególności wskazując na brak jednolitego stanowiska w łonie Służby Celnej co do charakteru gier na urządzeniu, różną praktykę organu I instancji w zakresie uzależnienia wydania decyzji od rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego oraz istotne wątpliwości co do waloru dowodowego opinii biegłego i brak jego kompetencji do rozstrzygania w sprawie w miejsce specjalisty z jednostki badającej. Przytoczono liczne orzeczenia sądów administracyjnych, w których orzeczono o zasadności skargi i uchyleniu zaskarżonej decyzji Dyrektora Izby Celnej oraz poprzedzającej jej decyzji Naczelnika Urzędu Celnego.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00