Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 30 grudnia 2014 r., sygn. II SA/Ol 1311/14

Dnia 30 grudnia 2014 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia NSA Janina Kosowska (spr.) Sędziowie sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora sędzia WSA Ewa Osipuk Protokolant specjalista Wojciech Grabowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 grudnia 2014 roku sprawy ze skargi K. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie zasiłku celowego oddala skargę

Uzasadnienie

Z przekazanych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Olsztynie akt sprawy wynika, że wnioskiem z dnia 21 lipca 2014r. K. R. (dalej zwana skarżącą) zwróciła się do Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej o przyznanie zasiłku celowego lub pożyczki (zapomogi bezzwrotnej) na zakup lodówki i pralki automatycznej. W uzasadnieniu tego wniosku skarżąca podała, że od kwietnia 2014r. wynajmuje pokój w bursie, w której nie ma pralki automatycznej ani lodówki. Dołączyła do wniosku plik kopii zaświadczeń lekarskich wskazujących na zły jej stan zdrowia, a między innymi orzeczenie Zespołu do Orzekania o Niepełnosprawności, którym została zaliczona do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności.

Po przeprowadzeniu wywiadu środowiskowego, Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy, działająca z upoważnienia Prezydenta Miasta (organ I instancji) decyzją z dnia "[...]" przyznała wnioskującej zasiłek w kwocie 600 zł. na zakup lodówki, natomiast decyzją z dnia "[...]" odmówiła przyznania skarżącej wnioskowanego zasiłku celowego w kwocie 799zł. na zakup pralki. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ I instancji powołał się na ustalenia poczynione podczas wywiadu środowiskowego, z których wynika, że skarżąca prowadzi samodzielne gospodarstwo domowe, mieszka w bursie, gdzie zajmuje pokój, a na pokrycie opłat z tym związanych otrzymuje dofinansowanie w postaci zasiłku celowego w wysokości 400zł., po którego zrealizowaniu zobowiązana jest samodzielnie ponieść koszt za stancję w wysokości jedynie 3,67zł. Dodał, że skarżąca posiada orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, nie nabyła uprawnień do świadczenia rentowego z ZUS, a jej dochodem jest zasiłek stały w wysokości 529zł. Stwierdził, że obecnie skarżąca znajduje się w trudnej sytuacji życiowej, zdrowotnej oraz finansowej i dlatego jest objęta systematyczną pomocą finansową Ośrodka, a w 2014r. w kolejnych miesiącach skorzystała z następujących form pomocy: I-VII zasiłek stały w wysokości 529zł.; IV-V zasiłek celowy na zakup posiłku lub żywności w wysokości 40zł.; V-VII zasiłek celowy na zakup posiłku lub żywności w wysokości 100zł.; I-VII zasiłek celowy na dofinansowanie do stancji w wysokości 400zł.; I, III zasiłek celowy na zakup leków w wysokości 200zł.; I, III zasiłek celowy na zakup pończoch p/żylakowych w wysokości 100zł.; IV zasiłek celowy na zakup obuwia wiosenno-letniego w wysokości 50zł.; V zasiłek celowy na zakup odzieży w wysokości 150zł.; V zasiłek celowy na zakup plecaka w wysokości 50zł. VI zasiłek celowy na dofinansowanie do turnusu rehabilitacyjnego w wysokości 485zł.; VI zasiłek celowy na dofinansowanie do zakupu okularów w wysokości 200zł.; VII zasiłek celowy na dofinansowanie do zakupu biletu w wysokości 100zł.; VII zasiłek celowy na dofinansowanie do zakupu lodówki w wysokości 600zł.; VII zasiłek celowy na dofinansowanie do zakupu leków w wysokości 100zł.; I-VII pomoc w formie gorącego posiłku (bonów obiadowych) o wartości około 210zł. miesięcznie. Organ I instancji wskazał także na fakultatywny i uznaniowy charakter zasiłku celowego oraz zadania pomocy społecznej, w zakresie świadczenia pomocy społecznej osobom, które znajdują się w trudnej sytuacji życiowej oraz zaspokajanie ich potrzeb i oczekiwań. Zauważył, że zaspokajanie tych potrzeb jest determinowane posiadanymi przez pomoc społeczną możliwościami, głównie finansowymi. Podał, że w lipcu 2014r. Ośrodek wydatkował na zasiłki i pomoc w naturze kwotę 110.167,94 zł., w ramach której udzielił pomocy dla 653 środowisk, a średnia wysokość zasiłku wyniosła 168,71 zł. Podkreślił, że pomoc w formie zasiłku celowego w pierwszej kolejności przyznawana jest osobom i rodzinom nie dysponującym żadnym dochodem, rodzinom wielodzietnym i opiekującym się dziećmi niepełnosprawnymi, przy czym wysokość przyznawanych świadczeń w tej formie tym osobom i rodzinom jest znacznie niższa od podobnej pomocy, którą otrzymuje skarżąca. Wywiódł, że przyznanie skarżącej kolejnej dodatkowej pomocy na zakup lodówki za kwotę 799 zł., przy uwzględnieniu średniej wysokości zasiłku celowego (168,71 zł.), pozbawiałoby możliwości udzielenia pomocy 4 osobom lub rodzinom, które jeszcze nie korzystały z pomocy Ośrodka. Nadmienił, że skarżąca w lipcu 2014r. otrzymała zasiłek celowy na dofinansowanie do zakupu lodówki w wysokości 600 zł., co związane było z zabezpieczeniem niezbędnej potrzeby skarżącej związane z przechowywaniem leków w odpowiedniej temperaturze. Ocenił jednak, że w przypadku zachowania czystości bielizny pościelowej skarżąca może skorzystać z działającej na terenie miasta pralni, zaś bieliznę osobistą może wyprać ręcznie.