Wyrok WSA w Łodzi z dnia 3 grudnia 2014 r., sygn. I SA/Łd 1077/14

Dnia 3 grudnia 2014 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodnicząca: Sędzia WSA Joanna Tarno Sędziowie: Sędzia WSA Tomasz Adamczyk(spr.) Sędzia WSA Cezary Koziński Protokolant: Sekretarz sądowy Przemysław Cieślarek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 grudnia 2014 roku sprawy ze skargi A Spółki z o.o. z siedzibą w K. na indywidualną interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku podatkowego dla dostaw towarów oraz określenia daty zakończenia dostawy towarów na fakturze 1. uchyla zaskarżoną interpretację; 2. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. działającego z upoważnienia Ministra Finansów na rzecz strony skarżącej kwotę 457 (czterysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

W dniu 17 marca 2014 roku do Izby Skarbowej w Ł. Biuro Krajowej Informacji podatkowej w P. został złożony wniosek A. Spółki z o.o. w K. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku podatkowego dla dostaw towarów oraz określenia daty zakończenia dostawy towarów na fakturze.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

A. Spółka z o.o. (dalej: Spółka) jest czynnym podatnikiem podatku VAT. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej (m.in. dostawa farb i lakierów drukarskich) Spółka posiada magazyny konsygnacyjne, będące składem towarów własnych przetrzymywanych u odbiorców. Magazyny mieszczą się u poszczególnych klientów i stanowią wyodrębnioną część, którą Spółka wynajmuje i ponosi z tytułu tego wynajmu opłaty określone w umowach z klientami. Spółka przemieszcza towary własne do takich magazynów, które po przemieszczeniu nadal stanowią zapasy Spółki, co jest uregulowane w poszczególnych umowach z klientami dotyczących prowadzenia magazynu konsygnacyjnego. Cechą charakterystyczną jest to, że własność towaru jest po stronie Spółki, aż do momentu jego pobrania przez klienta. Do momentu pobrania przez klienta towaru, pozostaje on w dyspozycji Spółki (może np. zadecydować o zabraniu go w całości z magazynu). Dopiero z chwilą pobrania towaru z magazynu klient nabywa prawo do dysponowania towarem jak właściciel, czyli ma miejsce dostawa, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jednolity: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), dalej: ustawa o VAT. Również od strony rachunkowości finansowej, Spółka rozpoznaje dostarczenie towarów do magazynu klientów jako przesunięcie międzymagazynowe i do momentu pobrania towaru do zużycia przez odbiorcę, Spółka go widzi w swoim systemie finansowo-księgowym, jako swój własny stan magazynowy. Spółka także w ramach corocznej inwentaryzacji towarów, także inwentaryzuje towary znajdujące się w magazynach konsygnacyjnych.