Wyrok WSA w Krakowie z dnia 17 grudnia 2014 r., sygn. II SA/Kr 1414/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Paweł Darmoń (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Krystyna Daniel Sędzia WSA Aldona Gąsecka-Duda Protokolant: Katarzyna Paszko-Fajfer po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 grudnia 2014 r. sprawy ze skargi J.U. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w W. z dnia 30 lipca 2014 r. znak: [....] w przedmiocie odmowy przyznania uprawnień wdowy po kombatancie uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję tego samego organu.

Uzasadnienie

Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych decyzją z dnia 31 sierpnia 1998 r. nr [...] przyznał W. U. uprawnienie do świadczeń pieniężnych z tytułu deportacji do pracy przymusowej w III Rzeszy na podstawie art. 1 ust. 1, art. 4 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 3 maja 1996 r. o świadczeniu pieniężnym dla osób deportowanych do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszą i ZSRR (Dz. U. z 1996 r. Nr 87, poz. 395 z późn. zm.). Jako podstawę przyznania tych uprawnień wskazano deportacje do obozu pracy w III Rzeszy.

W. U. zmarł [...] czerwca 1999 r. W dniu 22 marca 2011 r. do w/w Kierownika Urzędu z wnioskiem o przyznanie uprawnień przysługujących wdowie po kombatancie wystąpiła J. U..

Decyzją z dnia 11 kwietnia 2011 r. nr [...] Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych odmówił przyznania uprawnień przysługujących wdowie pozostałej po kombatancie. Kierownik Urzędu rozpatrzył wniosek w oparciu o art. 20 ust. 3 ustawy z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz. U. z 2002 r. Nr 42, poz. 371 z późn. zm. - dalej "ustawa o kombatantach"). W uzasadnieniu tej decyzji wskazał, że akta sprawy wyłącznie zawierają dowody deportacji męża strony do prac przymusowych w III Rzeszy. Wyjaśnił, że Kierownik Urzędu w decyzji z dnia 31 sierpnia 1998 r. przyznał małżonkowi wnioskodawczyni uprawnienie do świadczeń pieniężnych z tytułu deportacji do pracy przymusowej w III Rzeszy na podstawie ustawy z dnia 3 maja 1996 r. o świadczeniu pieniężnym dla osób deportowanych do pracy przymusowej oraz osadzonym w obozach pracy przez III Rzeszą i ZSRR (Dz. U. z 1996 r. Nr 87, poz. 395 z późn. zm.), która nie przewiduje przyznawania żadnych świadczeń dla wdów i wdowców po osobach uprawnionych z tytułu deportacji do prac przymusowych.