Wyrok WSA w Krakowie z dnia 22 grudnia 2014 r., sygn. II SA/Kr 1495/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Joanna Tuszyńska Sędziowie : WSA Mariusz Kotulski WSA Kazimierz Bandarzewski (spr.) Protokolant : Małgorzata Piwowar po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 grudnia 2014 r. sprawy ze skargi A. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia 29 lipca 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania decyzji w sprawie czasowego odebrania zwierząt I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] na rzecz skarżącej A. K. kwotę 440 zł ( słownie: czterysta czterdzieści złotych ) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Decyzją Prezydenta Miasta K. z dnia [...] marca 2014 r. nr [...], działając na podstawie art. 7 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (Dz. U. z 2013 r., poz. 856 z późn. zm.), orzeczono o odmowie wydania decyzji w sprawie czasowego odbioru zwierząt (14 dorosłych psów i 5 szczeniąt) przebywających pod opieką A. K. pod adresem K., ul. K. z powodu znęcania się nad zwierzętami.

W uzasadnieniu decyzji organ I instancji wskazał, że do Urzędu Miasta K. wpłynął w dniu [...] października 2013 r. wniosek K[...] Towarzystwa Ochrony nad Zwierzętami o wydanie decyzji o czasowym odbiorze zwierząt (14 dorosłych psów i 5 szczeniąt) przebywających pod opieką A. K. przy ul. K. w K. z powodu znęcania się nad zwierzętami. Zwierzęta te zostały odebrane przez inspektorów K. Towarzystwa Opieki nad Zwierzętami w asyście funkcjonariuszy Policji i umieszczone w schronisku dla bezdomnych zwierząt. W ocenie organu I instancji nie zaistniał stan wyższej konieczności usprawiedliwiający natychmiastowy odbiór zwierząt. Z załączonej dokumentacji weterynaryjnej sporządzonej przez lekarzy weterynarii R. M. i K. W. wynika, iż stan zwierząt z mieszkania położonego przy ul. K. nie budził zastrzeżeń. Stwierdzono, że zwierzęta były w stanie ogólnym dobrym lub bardzo dobrym, tak samo oceniono ich stan odżywienia. Stan utrzymania oceniono jako bardzo dobry, w przypadku jednego zwierzęcia oceniono jego stan kondycyjny jako mierny. Z dokumentacji weterynaryjnej wynika wprawdzie, iż wystąpiły zaniedbania higieniczne zwierząt, "ale brak jest klinicznych odstępstw od normy". Nie było także oznak wskazujących na "fakt znęcania się nad zwierzętami". W ocenie organu I instancji sam fakt rzekomego przebywania zwierząt w warunkach niechlujstwa (które jednak, co wyraźnie wynika z przywołanej opinii, nie miało przełożenia na stan kondycji zwierząt) można było rozwiązać inaczej, np. zobowiązać opiekunkę do przywrócenia porządku a następnie skontrolować, czy faktycznie zastosowała się do zaleceń.