Wyrok WSA w Krakowie z dnia 8 grudnia 2014 r., sygn. I SA/Kr 1602/14

|Sygn. akt I SA/Kr 1602/14 | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 8 grudnia 2014 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Stanisław Grzeszek (spr.), Sędzia: WSA Maja Chodacka, Sędzia: WSA Urszula Zięba, Protokolant: Ewelina Knapczyk, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 grudnia 2014 r., sprawy ze skarg R. N. i A.N., na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej, z dnia 28 lipca 2014 r. Nr [...],[...], w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji po wznowieniu postępowania, I. uchyla zaskarżone decyzje, II. określa, że wymienione w pkt I decyzje nie mogą być wykonane do chwili prawomocności wyroku, III. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz każdego ze skarżących kwotę 457 zł (czterysta pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Decyzjami z dnia 30 marca 2010 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego ustalił A.N.i R.N. zobowiązanie podatkowe w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów za 2008 r.

Po rozpoznaniu odwołań podatników Dyrektor Izby Skarbowej decyzjami z dnia 16 sierpnia 2010 r. o numerach [...]i [...]utrzymał w mocy zakwestionowane decyzje organu pierwszej instancji.

W dniu 27 września 2013 r. podatnicy skierowali do Dyrektora Izby Skarbowej wnioski o wznowienie postępowania zakończonego opisanymi decyzjami ostatecznymi Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 16 sierpnia 2010 r. Jako podstawę do wznowienia podano art. 240 § 1 pkt 8 w zw. z art. 241 § 2 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. Nr 749 ze zm.) oraz powołano się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 18 lipca 2013 r. sygn. akt SK 18/09. W treści wniosków wskazano, że Trybunał Konstytucyjny we wskazanym wyroku orzekł o niezgodności art. 20 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm., powoływanej dalej jako "u.p.d.o.f.") w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 1998 r. do 31 grudnia 2006 r. z Konstytucją RP. Jednakże z uwagi na bardzo zbliżone brzmienie przepisów przed 2007 r. jak i po tej dacie zasadnym jest przyjęcie wystąpienia podstawy do wznowienia postępowania również w niniejszej sprawie. Zdaniem podatników istnieje bardzo duże prawdopodobieństwo zwrócenia się do Trybunału Konstytucyjnego z kolejnym pytaniem prawnym dotyczącym przepisów obowiązujących po 1 stycznia 2007 r., tak więc przepis art. 20 ust. 3 u.p.d.o.f. w brzmieniu obowiązującym po tej dacie również zostanie uznany za niekonstytucyjny.