Wyrok WSA w Warszawie z dnia 3 listopada 2014 r., sygn. I SAB/Wa 394/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Przemysław Żmich (spr.) Sędziowie: WSA Tomasz Wykowski WSA Piotr Przybysz Protokolant specjalista Ewelina Dębna po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 listopada 2014 r. sprawy ze skargi P.S. na bezczynność Prezydenta W. w przedmiocie rozpoznania wniosku w sprawie przyznania odszkodowania za nieruchomość [...] 1. zobowiązuje Prezydenta W. do rozpoznania wniosku z dnia 28 października 2010 r. o przyznanie odszkodowania za nieruchomość [...] położoną przy ul. [...], oznaczoną jako [...] - w terminie czterech miesięcy od daty doręczenia odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy; 2. stwierdza, że bezczynność Prezydenta W. miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; 3. zasądza od Prezydenta. W. na rzecz skarżącego P.S. kwotę 357 (trzysta pięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

P.S. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Prezydenta W. w przedmiocie rozpoznania wniosku A.Z. z dnia 28 października 2010 r. o ustalenie odszkodowania za nieruchomość [...], położoną pod dawnym adresem przy ul. [...], hip. [...], przejętą na podstawie dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy (Dz. U. Nr 50, poz. 279 ze zm.). W skardze skarżący zarzucił Prezydentowi W. naruszenie przepisów art. 35 § 1-3 i § 5 Kpa, polegające na niezałatwieniu sprawy najdalej w ciągu dwóch miesięcy oraz prowadzenie postępowania dłużej, niż jest to konieczne i uzasadnione. Wobec powyższego wniósł o uwzględnienie skargi poprzez: 1) stwierdzenie bezczynności Prezydenta W. w zakresie wniosku A.Z. z dnia 28 października 2010 r. o ustalenie, w trybie przepisu art. 215 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2014 r. poz. 518) - zwanej dalej "ugn", odszkodowania za nieruchomość [...] położoną pod dawnym adresem przy ul. [...], hip. "[...]"; 2) stwierdzenie, że bezczynność organu ma rażący charakter; 3) zobowiązanie Prezydenta W. do załatwienia sprawy poprzez wydanie decyzji, w określonym przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie terminie, nie dłuższym, niż 2 miesiące od daty zwrotu akt administracyjnych do organu; 4) rozpoznanie sprawy w trybie uproszczonym i wydanie wyroku na posiedzeniu niejawnym; 5) zasądzenie od Prezydenta W. na rzecz skarżącego kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych. W uzasadnieniu podniósł, że przed wniesieniem niniejszej skargi zostały wyczerpane przysługujące pierwotnemu wnioskodawcy A.Z. środki zaskarżenia. Zażalenie pełnomocnika wnioskodawcy A.Z. z dnia 11 grudnia 2013 r. na niezałatwienie sprawy w terminie, postanowieniem Nr [...] z dnia [...] marca 2013 r. Wojewoda [...] uznał za uzasadnione. Wojewoda wyznaczył Prezydentowi dodatkowy termin na podjęcie stosownego rozstrzygnięcia wynoszący 4 miesiące od daty doręczenia przedmiotowego postanowienia. Pomimo wskazania takiego terminu Prezydent W. nie podjął nawet czynności zmierzających do rozpoznania wniosku i sprawa nie została terminowo rozpoznana. W trakcie przedmiotowego postępowania zmarł wnioskodawca A.Z. a w jego miejsce wstąpili do sprawy jego spadkobiercy (w tym skarżący P.S.). Stosowne pismo wraz pełnomocnictwem procesowym oraz potwierdzeniem następstwa prawnego zostało złożone organowi w dniu 4 kwietnia 2013 r. i znajduje się w aktach sprawy. Pomimo to, Prezydent W. w dalszym ciągu nie podjął czynności zmierzających do rozpoznania wniosku. Wobec faktu, że w niniejszej sprawie wszelkie kwestie formalne zostały już ustalone, nic nie stało na przeszkodzie wydania decyzji administracyjnej. Pomimo upływu ustawowych terminów do rozpoznania sprawy wynikających z przepisów art. 35 § 1-3 Kpa, do dnia sporządzenia niniejszej skargi, postępowanie jest prowadzone w dalszym ciągu, a organ nie wskazał nowego terminu załatwienia sprawy, nie podał również kolejnych przyczyn niezałatwienia sprawy w terminie oraz przede wszystkim, nie wydał decyzji w sprawie.