Wyrok WSA w Warszawie z dnia 27 listopada 2014 r., sygn. III SA/Wa 1458/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Aneta Trochim-Tuchorska, Sędziowie sędzia WSA Maciej Kurasz (sprawozdawca), sędzia WSA Anna Sękowska, Protokolant specjalista Ewa Rutkowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 listopada 2014 r. sprawy ze skargi V. z siedzibą w Stanach Zjednoczonych Ameryki na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] marca 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty podatku dochodowego od osób prawnych 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) stwierdza, że uchylona decyzja nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz V. z siedzibą w Stanach Zjednoczonych Ameryki kwotę 779 zł (słownie: siedemset siedemdziesiąt dziewięc złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

1. Z akt sprawy wynika, że V. z siedzibą w Stanach Zjednoczonych (dalej zwany: Funduszem lub Skarżącym) wnioskiem z 30 grudnia 2010 r. wystąpił o stwierdzenie nadpłaty zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych za lata 2008-2009 r. w łącznej kwocie 4.031 zł pobranego przez płatników: B. S.A., P. S.A., T. S.A., P. S.A. oraz T. S.A. oraz jej zwrot na rachunek bankowy Funduszu. Z uzasadnienia wniosku wynikało, że Skarżący jest amerykańskim funduszem inwestycyjnym posiadającym osobowość prawną. Celem działalności Funduszu jest pomnażanie środków zgromadzonych przez jego uczestników między innymi poprzez inwestycje portfelowe w papiery wartościowe spółek kapitałowych. Jednym z rynków, na których Fundusz lokuje środki pieniężne, jest Polska. Fundusz wyjaśnił, że na przestrzeni lat 2008- 2009 r. posiadał akcje spółek z siedzibą w Polsce. Z tytułu udziału w powyższych spółkach na rzecz Funduszu wypłacone zostały dywidendy. Powyżej wymienione podmioty działając jako płatnicy, od kwot dywidend wypłacanych na rzecz Funduszu pobrały podatek u źródła. Przytaczając art. 63 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (Dz. Urz. UE seria C z 2008 r. Nr 115, poz. 47, ze zm. - dalej zwany: TFUE), dawniej art. 56 ust. 1 Traktatu z dnia 25 marca 1957 r. Ustanawiającego Wspólnotę Europejską (Dz.U. z 2004 r. Nr 90, poz. 864/2; dalej: TWE), Fundusz powołał się na zasadę swobody przepływu kapitału, która, jego zdaniem znajduje zastosowanie zarówno w przypadku przepływów pomiędzy państwami członkowskimi, jak i między państwami członkowskimi i państwami trzecimi (w tym Stanami Zjednoczonymi). Zdaniem Funduszu pobieranie podatku u źródła jest naruszeniem zasady swobody przepływu kapitału a w konsekwencji wynikiem dyskryminacyjnego traktowania funduszy amerykańskich w stosunku do funduszy działających na podstawie przepisów ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz.U. Nr 146, poz. 1546 ze zm., dalej zwana: u.f.i.). Zdaniem Funduszu w związku z tym, że przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000 r., Nr 54, poz. 654 ze zm., dalej zwana: u.p.d.o.p.) poprzez nierówne traktowanie funduszy inwestycyjnych z państw trzecich naruszają zasadę swobody przepływu kapitału, Fundusz może powołać się bezpośrednio na przepis unijny. Jednocześnie, na organach podatkowych ciąży obowiązek odstąpienia od stosowania polskich przepisów naruszających prawo unijne (art. 6 ust. 1 pkt 10 u.p.d.o.p.) i zastosowania w ich miejsce art. 63 ust. 1 TFUE.