Wyrok WSA w Krakowie z dnia 18 listopada 2014 r., sygn. III SA/Kr 1134/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wojciech Jakimowicz Sędziowie WSA Janusz Bociąga WSA Hanna Knysiak-Molczyk (spr.) Protokolant Renata Nowak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 listopada 2014 r. sprawy ze skargi K. K. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia 28 kwietnia 2014r. nr [ ] w przedmiocie kary pieniężnej skargę oddala

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją nr [.....] z dnia 28 kwietnia 2014 r., Główny Inspektor Transportu Drogowego, powołując się na art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn.: Dz.U. z 2013 r., poz. 267 ze zm.; dalej: k.p.a.), art. 4 pkt 7 i 22, art. 18 ust. 1, art. 20 ust. 1a, art. 22 ust. 1pkt 1, art. 87 ust. 1 pkt 2a, art. 92a ust. 1, 2 i 6 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (tekst jedn. Dz.U. z 2013 r., poz. 1414) oraz lp. 2.1. załącznika do ustawy o transporcie drogowym, utrzymał w mocy decyzję nr Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [.....] 2013 r. w przedmiocie nałożenia kary pieniężnej w wysokości 8.000 złotych.

Powyższe rozstrzygnięcia zapadły w następujących okolicznościach: decyzją z dnia [.....] 2013 r. Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego nałożył na K. K. (dalej: skarżącego) karę pieniężną w wysokości 8.000 zł, powołując się na art. 92a ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (dalej: u.t.d.) za wykonywanie przewozu regularnego bez wymaganego zezwolenia, bez wymaganego zaświadczenia na wykonywanie publicznego transportu zbiorowego albo potwierdzenia zgłoszenia przewozu w publicznym transporcie zbiorowym.

Organ ustalił, że w dniu [......] 2013 r. w miejscowości N. ul. [.....] został zatrzymany do kontroli autobus o nr rej. [.....], którym kierował K. K. (dalej: skarżący), będący przedsiębiorcą, który w chwili kontroli wykonywał regularny transport drogowy osób w ilości 16 na trasie S.-N. Na podstawie wydawanych przez przedsiębiorcę biletów z kasy fiskalnej stwierdzono, że przewoźnikiem jest K. K. ul. [....] [....] K. Skarżący wyjaśnił, że nie posiada zezwolenia, gdyż utraciło ważność, a w celu realizacji przewozów zawarł z M. L. umowę "O powierzenie wykonywania przewozów", zgodnie z art. 5 ustawy z 15 listopada 1984 r. Prawo przewozowe (tekst jedn. Dz.U. z 2012 r., poz. 1173 ze zm.). Organ stwierdził, że w chwili kontroli kasa fiskalna należała do skarżącego, dlatego to on winien dysponować stosownym zezwoleniem. Zdaniem organu skarżący był przewoźnikiem, ponieważ jego dane widniały na biletach wydawanych pasażerom. Tym samym skarżący wykonywał przewóz bez wymaganego zezwolenia.