Wyrok WSA w Krakowie z dnia 4 listopada 2014 r., sygn. III SA/Kr 25/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Janusz Kasprzycki Sędziowie WSA Hanna Knysiak-Molczyk WSA Maria Zawadzka (spr.) Protokolant Ewelina Kalita po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 listopada 2014 r. sprawy ze skarg E. S. na decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 12 września 2013 r. nr [...] [...] [...] [...] w przedmiocie uznania przyznanych świadczeń za nienależnie pobrane skargi oddala.

Uzasadnienie

Zaskarżonymi decyzjami z dnia 12 września 2013 r. nr [...], [...], [...], [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzje z dnia [...] 2013 r. wydane przez Prezydenta Miasta o uznaniu świadczeń przyznanych E. S. (dalej: skarżąca) za świadczenia nienależnie pobrane, na podstawie decyzji: nr [...] w formie specjalnego zasiłku celowego na dofinansowanie do opłat za czynsz z terminem realizacji w miesiącu maju 2008 r. w wysokości 100,00 zł; nr [...]; w formie specjalnego zasiłku celowego na dofinansowanie do opłat za czynsz z terminem realizacji w miesiącu czerwcu 2008 r. w wysokości 100,00 zł, nr [...]; w formie specjalnego zasiłku celowego na dofinansowanie do opłat za czynsz z terminem realizacji w miesiącu lipcu 2008 r. w wysokości 100,00 zł oraz nr [...]; w formie specjalnego zasiłku celowego na dofinansowanie do opłat za czynsz z terminem realizacji w miesiącu styczniu 2009 r. w wysokości 100,00 zł.

Powyższe rozstrzygnięcia zapadły w następującym stanie faktycznym:

Organ l instancji orzekł o ustaleniu, że świadczenia przyznane skarżącej są świadczeniami nienależnie pobranymi z uwagi na uzyskanie uprawnień do w/w świadczeń na skutek przedstawienia przez nią nieprawdziwych informacji o jej sytuacji finansowej. Decyzje przyznające skarżącej uprawnienia do przedmiotowych świadczeń zostały wydane w oparciu o wywiad środowiskowy, w toku którego ustalono, że skarżąca utrzymuje się jedynie ze świadczeń z ZUS w kwocie 990,20 zł. W wyniku przeprowadzenia wywiadu środowiskowego oraz na podstawie oświadczeń i wyjaśnień skarżącej oraz dowodów zebranych w sprawie, organ l instancji ustalił rozbieżność w sytuacji życiowej (dochodowej) deklarowanej wcześniej przez skarżącą i jej faktycznej sytuacji majątkowej. W szczególności organ ustalił, że E. S. była właścicielką jeszcze jednego mieszkania (oprócz tego, które aktualnie zamieszkiwała), znajdującego się przy ul. O w K. Z ustaleń poczynionych w Spółdzielni Mieszkaniowej wynikało, że skarżąca nabyła spółdzielcze własnościowe prawo do w/w lokalu 10 czerwca 1998 r. Ustalono także, że za powyższe mieszkanie regularnie uiszczane były wszelkie opłaty (tj. czynsz, gaz, energia elektryczna), a ponadto od 20 grudnia 2010 r. do 31 grudnia 2011 r. mieszkanie to było wynajmowane za kwotę 1.000 zł miesięcznie. Umowa najmu zawarta była na czas określony.