Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 19 listopada 2014 r., sygn. I SA/Bd 791/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Ewa Kruppik - Świetlicka Sędziowie Sędzia WSA Leszek Kleczkowski Sędzia WSA Halina Adamczewska - Wasilewicz (spr.) Protokolant Asystent Sędziego Maciej Stępień po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 19 listopada 2014 r. sprawy ze skargi J. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2009 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...]r. Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego

w B. określił skarżącemu wysokość zobowiązania w podatku dochodowym

od osób fizycznych za 2009r. w kwocie [...] zł.

Po rozpatrzeniu odwołania skarżącego, decyzją z dnia [...]. Dyrektor Izby Skarbowej w B. utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

W uzasadnieniu podał, że zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r.

o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.; aktualna publikacja - Dz. U. z 2012r., poz. 361 ze zm.), dalej jako u.p.d.o.f., w brzmieniu obowiązującym w 2009r., podatnicy są zobowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8. Z kolei w myśl art. 45 ust. 6 ww. ustawy, podatek dochodowy wynikający z zeznania jest podatkiem należnym od dochodów podatnika uzyskanych w roku podatkowym, chyba że właściwy organ podatkowy lub właściwy organ kontroli skarbowej wyda decyzję, w której określi inną wysokość podatku. Na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.f., podstawę obliczenia podatku