Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 21 października 2014 r., sygn. I SA/Wr 1797/14

Dnia 21 października 2014 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Zbigniew Łoboda (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Anetta Chołuj, Sędzia WSA Maria Tkacz-Rutkowska, Protokolant Starszy specjalista Małgorzata Jakubiak, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 21 października 2014 r. sprawy ze skargi W. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] kwietnia 2014r. nr [...] w przedmiocie podatku od środków transportowych za 2010 rok oddala skargę.

Uzasadnienie

|

Przedmiotem skargi była decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...]04.2014 r. (nr [...]), utrzymująca w mocy decyzję Burmistrza S. Ś. z dnia [...]12.2013 r. (nr [...]) określającą W. W. zobowiązanie w podatku od środków transportowych za 2010 r. w wysokości 2.330 zł.

Jak wynika z akt administracyjnych, W. W. złożył w dniu 31.07.2012 r. wniosek o stwierdzenie nadpłaty w podatku od środków transportowych za 2010 r. wraz z korektą deklaracji DT - 1, w której wykazał kwotę należnego podatku 0 zł. W uzasadnieniu wniosku podatnik wskazał, że prowadzi Prywatną Szkołę Jazdy i wszystkie samochody, które służą do odbywania kursów nauki jazdy są przystosowane do tej funkcji i z uwagi na to są zwolnione z podatku od środków transportowych jako pojazdy specjalne.

W dniu [...]09.2012 r. Burmistrz S. Ś. postanowieniem nr [...] wszczął z urzędu postępowanie podatkowe w sprawie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od (jak wskazano w postanowieniu) nieruchomości za rok 2010. Z kolei w dniu [...]07.2013 r. organ ten wydał w stosunku do W. W. decyzję (nr [...]) określającą zobowiązanie w podatku od środków transportowych za 2010 r.

W wyniku odwołania Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. decyzją z dnia [...]10.2012 r. (nr [...]) uchyliło decyzje organu pierwszej instancji i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia.

W ponownie prowadzonym postępowaniu Burmistrz S. Ś. ustalił, że podatnik w roku 2010 był właścicielem samochodu ciężarowego marki [...], nr rejestracyjny [...], o dopuszczalnej masie całkowitej 12 ton, rok produkcji [...], bez katalizatora spalin, o zawieszeniu pneumatycznym oraz przyczepy ciężarowej marki [...], nr rejestracyjny [...], o dopuszczalnej masie całkowitej zespołu pojazdów 22 ton, rok produkcji [...], o zawieszeniu pneumatycznym. Organ podatkowy uznał, że samochód ciężarowy oraz przyczepa ciężarowa wykorzystywane do nauki jazdy nie mogą korzystać ze zwolnienia w podatku od środków transportowych jako samochody specjalne. Pojazdy te są wyprodukowane przez producenta w normalnym trybie i przeznaczone do przewozu rzeczy lub osób, a dostosowanie do prowadzenia nauki jazdy nie zmienia w sposób trwały podstawowych cech pojazdów i w każdej chwili mogą być użyte de celów przewidzianych przez producenta. Ponadto samochód ciężarowy został zarejestrowany przez Starostę Powiatu K. jako pojazd ciężarowy, a w adnotacjach urzędowych dowodu rejestracyjnego wpisano: "L - nauka jazdy". Również przyczepa ciężarowa została zarejestrowana przez Starostę Powiatu K. jako przyczepa ciężarowa, a w adnotacjach urzędowych dowodu rejestracyjnego wpisano: "L - nauka jazdy". Adnotacja w dowodzie rejestracyjnym informuje jedynie o rodzaju działalności, do której pojazd jest wykorzystywany. W konsekwencji organ podatkowy określił podatek od środków transportowych za samochód ciężarowy w wysokości 1.340 zł oraz za przyczepę ciężarową w wysokości 990 zł na podstawie art. 8, art. 9 i art. 11 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 849 z późn. zm. - w skrócie: "u.p.o.l.").