Wyrok WSA w Warszawie z dnia 7 października 2014 r., sygn. V SA/Wa 2145/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Izabella Janson (spr.), Sędzia WSA - Irena Jakubiec-Kudiura, Sędzia WSA - Barbara Mleczko-Jabłońska, Protokolant st. specjalista - Małgorzata Broniarek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 października 2014r. sprawy ze skargi L. A.S. S.S. Spółka jawna z siedzibą w B. na informację Ministra Gospodarki z dnia [...] lipca 2013r., nr [...] w przedmiocie oceny wniosku o dofinansowanie realizacji projektu z budżetu Unii Europejskiej; oddala skargę

Uzasadnienie

[...] (zwana dalej skarżącym) - działając w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka na lata 2007-2013, Oś priorytetowa: Inwestycje w innowacyjne przedsięwzięcia, Działanie 4,3: Kredyt technologiczny - złożyła wniosek pt. "[...]" o dofinansowanie technologii w postaci wynalazku:

a) budowy i przetwarzania przepływu dokumentów w środowisku danych rozproszonych,

b) centralnego przetwarzania danych rozproszonych w obszarze przepływu dokumentów między różnymi systemami informatycznymi.

Pismem z dnia [...] kwietnia 2013 r. Bank Gospodarstwa Krajowego pełniący funkcję Instytucji Wdrażającej (dalej: BGK, IW) poinformował stronę o nieuwzględnieniu wniosku wyjaśniając, że jest on niezgodny z przepisami ustawy z dnia 30 maja 2008 r. o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej (Dz. U. Nr 116, poz. 730 ze zm., dalej jako ustawa ). Uzasadniając rozstrzygnięcie BGK wskazał, że z zapisów znajdujących się w opinii o nowej technologii i we wniosku wynika, że przedmiotem projektu są rozwiązania o charakterze informatycznym, a zatem nie mają one postaci prawa własności przemysłowej, usługi badawczo-rozwojowej ani nieopatentowanej wiedzy technicznej. Wyjaśnił, że rozwiązania o znamionach programu informatycznego nie mogą być przedmiotem patentu, a więc mieć postaci prawa własności przemysłowej, ponieważ tworzenie programów komputerowych nie należy do sfery techniki, w konsekwencji program komputerowy nie ma charakteru technicznego, nie jest więc nieopatentowaną wiedzą techniczną. Wobec powyższego, ponieważ wnioskodawca nie wdraża technologii w postaci określonej w art.2 ust.1 pkt 9 ustawy, to nie jest to inwestycja technologiczna w rozumieniu art.2 ust.1 pkt 4 ustawy.