Wyrok WSA w Warszawie z dnia 23 października 2014 r., sygn. IV SA/Wa 1450/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Aneta Dąbrowska (spr.), Sędziowie sędzia WSA Krystyna Napiórkowska, sędzia WSA Agnieszka Wójcik, Protokolant st. ref. Marcin Lesner, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 października 2014 r. sprawy ze skargi R. G. na decyzję Rady do Spraw Uchodźców z dnia [...] maja 2014 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie o nadanie statusu uchodźcy - oddala skargę -

Uzasadnienie

Rada do Spraw Uchodźców w decyzji z dnia [...] maja 2014 r. - zaskarżonej skargą przez R. G. (zwanego dalej także: skarżącym) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - utrzymała w mocy decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] lutego 2014 r. o umorzeniu postępowania w sprawie nadania statusu uchodźcy w Rzeczypospolitej Polskiej wobec stwierdzenia, że wniosek jest niedopuszczalny.

Stan sprawy przedstawia się następująco:

Prezes Urzędu do Spraw Repatriacji i Cudzoziemców (obecnie Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców) w decyzji z dnia [...] czerwca 2007 r. odmówił R. G. nadania statusu uchodźcy. Organ stwierdził, że skarżący przybył do Polski w 2006 r. ze względów zdrowotnych, ponieważ ucierpiał w czasie bombardowania i trafił do szpitala w G. Skarżący nie dysponował żadnymi dokumentami, które potwierdzałyby jego obywatelstwo lub narodowość. Według jego oświadczenia, jest obywatelem F. narodowości [...] i do 17 roku życia mieszkał w C., a następnie w 2003 r. również krótko przebywał w C. z bojownikami, których komendantem był R. D. W ocenie organu zeznania te są niewiarygodne, ponieważ skarżący posługuje się językiem [...] i w tym języku odbyło się przeprowadzone przez organ przesłuchanie. Od 1994 r. nieprzerwanie mieszkał w G. Skarżący nie zna języka [...] i słabo posługuje się językiem [...]. W czasie przesłuchania skarżący stwierdził, że nie był prześladowany przez władze F. i G. ze względu na kontakty z bojownikami, nikt z jego rodziny nie brał udziału i w żaden sposób nie był zaangażowany w działania wojenne. Obawa przed powrotem do kraju pochodzenia wynika ze stanu jego zdrowia. Skarżący nie przedstawił żadnych dokumentów na potwierdzenie okoliczności, na które się powołał. Organ nie znalazł też w dostępnych źródłach informacji na temat komendanta bojowników R. D. W tej sytuacji organ stwierdził, że wobec wątpliwości co do tożsamości skarżącego oraz poszczególnych zdarzeń z jego życia, a także braku dowodów pozwalających na choćby uprawdopodobnienie tych informacji, skarżący nie wykazał, by istniały przesłanki nadania mu statusu uchodźcy. W przypadku powrotu do kraju pochodzenia nie będzie zagrożone jego prawo do życia, wolności i bezpieczeństwa osobistego. Nic nie wskazuje również na to, że mógłby zostać poddany torturom, nieludzkiemu traktowaniu, karaniu, być zmuszony do pracy, pozbawiony prawa do rzetelnego procesu sądowego albo być ukarany bez podstawy prawnej.