Wyrok WSA w Warszawie z dnia 24 października 2014 r., sygn. III SA/Wa 355/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Marta Waksmundzka-Karasińska, Sędziowie sędzia WSA Maciej Kurasz (sprawozdawca), sędzia WSA Ewa Radziszewska-Krupa, Protokolant starszy referent Monika Olszewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 października 2014 r. sprawy ze skargi P.S.A. z siedzibą w W. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 9 października 2013 r. nr IPPP1/443-803/13-2/MPe w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną, 2) stwierdza, że uchylona interpretacja indywidualna nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Ministra Finansów na rzecz P. S.A. z siedzibą w W. kwotę 200 zł (słownie: dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

1. Z przedstawionych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie akt sprawy wynika, że P. S.A. z siedzibą w W. - dalej: "Spółka" lub "Skarżąca" w dniu 12 sierpnia 2013 r. zwróciła się do Ministra Finansów z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług.

2. We wniosku został przedstawiony stan faktyczny, z którego wynika, że Spółka ponosi wydatki na przystosowanie do stanu odpowiadającego potrzebom prowadzonej działalności wynajmowanych lub dzierżawionych lokali, budynków. Wydatki na ulepszenie środka trwałego nie będącego własnością Spółki są traktowane jako inwestycja w obcym środku trwałym i ujmowane w ewidencji środków trwałych a następnie amortyzowane, zgodnie z przepisami ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.) - dalej "ustawa o CIT". Przy czym inwestycje w obcych środkach trwałych wprowadza się do ewidencji środków trwałych, kwalifikując je do właściwej grupy Klasyfikacji Środków Trwałych (zwanej dalej KŚT). Klasyfikacja jest uzależniona od rodzaju środka trwałego, na jakim dokonano ulepszenia. W przypadku, gdy ulepszenie dotyczy obcego budynku lub budowli, lokalu, to inwestycję przypisuje się do grupy 1 lub 2 KŚT. Stawka amortyzacyjna ustalana jest zgodnie ze stawkami z Wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych stanowiącym załącznik nr 1 do ustawy o CIT bądź też zgodnie z art. 16 j ust. 4 (stawki indywidualne). Spółka przedstawiła przykładowe podejście. Inwestycja w obcym środku trwałym jaką jest poniesienie nakładów na adaptację pomieszczeń w wynajmowanym budynku biurowym wprowadzana jest do ewidencji środków trwałych i przypisywana do KŚT właściwego dla obiektu w którym dokonano ulepszenia, tj. w tym przypadku do grupy 1 (budynki i lokale) podgrupa 10 (budynki niemieszkalne) rodzaj 105 (budynki biurowe). Tym samym w takim przypadku wysokość odpisu amortyzacyjnego może zostać ustalona na dwa sposoby: według stawek indywidualnych określonych zgodnie z art. 16j ust. 4 pkt 1 ustawy o CIT, tj. w odniesieniu dla inwestycji dokonanych w obcych budynkach (lokalach) w wysokości nie wyższej niż 10% rocznie lub według stawek z Wykazu, tj. w tym przypadku wg stawki 2,5% rocznie. Skarżąca wskazała, że powyższe stanowisko zostało potwierdzone w interpretacji indywidualnej z dnia 13 maja 2013 r. znak: IPPB3/423-114/13-2/MS1 wydanej dla P. S.A. Spółka w związku z realizowaną inwestycją w obcym środku trwałym polegającą na zaadaptowaniu budynku czy też lokalu do potrzeb prowadzonej działalności otrzymuje faktury VAT potwierdzające dostawy towarów i usług związanych z tym przedsięwzięciem. W związku z tym, że Skarżąca wykonuje zarówno czynności opodatkowane jak i zwolnione z VAT od wydatków poniesionych na realizację różnych inwestycji w obcym środku trwałym odlicza VAT również stosując wskaźnik proporcji (art. 86 ust 1, art. 90 ust. 2 ustawy o VAT). W przypadku ograniczeń ustawowych do odliczenia podatku naliczonego w pełnej wysokości, nieodliczony podatek VAT, powiększa wartość środka trwałego jakim jest inwestycja w obcym środku trwałym (lokalu, budynku). Po oddaniu do użytkowania takiej inwestycji w obcym środku trwałym, może wystąpić konieczność dokonania korekty podatku naliczonego, zgodnie z art. 91 ust. 2 ustawy o VAT w związku z art. 91 ust. 1 ustawy o VAT.