Wyrok WSA w Opolu z dnia 22 października 2014 r., sygn. I SA/Op 776/13

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marta Wojciechowska Sędziowie Sędzia WSA Grzegorz Gocki Sędzia WSA Anna Wójcik (spr.) Protokolant st. inspektor sądowy Iwona Dąbrowska po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 22 października 2014 r. sprawy ze skargi A. S. i K. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 14 października 2013 r., nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości z tytułu II raty podatku od nieruchomości za 2011 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia 14 października 2013 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy B. z dnia 21 lutego 2013 r. odmawiającą A. i K. S. (dalej jako skarżący, podatnicy, strony) umorzenia zaległości w podatku od nieruchomości z tytułu II raty tego podatku za 2011 r. w kwocie 47 zł.

Decyzję powyższą wydano w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Wójt Gminy B. decyzją z dnia 8 lutego 2011 r. ustalił skarżącym podatek od nieruchomości na rok 2011 w kwocie 188,00 zł, płatny w czterech ratach po 47,00 zł. Druga rata ww. podatku nie została zapłacona w terminie jej płatności, tj. do dnia 16 maja 2011 r.

Pismem z dnia 23 czerwca 2011 r. skarżący wnieśli o umorzenie tej niezapłaconej II raty podatku w wysokości 47 zł wskazując, że w dniu 27 maja 2011 r. złożyli dokumenty świadczące o braku możliwości zapłaty podatku od nieruchomości. Na skutek bezprawnych działań Wspólnoty Mieszkaniowej i jej administratora muszą wynajmować mieszkanie w R., co pochłania większość dochodów i powoduje, że nie stać ich na zapłacenie podatku.

Decyzją z dnia 27 września 2011 r. Wójt Gminy B. odmówił umorzenia ww. zaległości.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu, w wyniku rozpatrzenia wniesionego przez podatników odwołania decyzją z dnia 24 lutego 2012 r. uchyliło powyższą decyzję w całości i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji, wskazując m.in. na braki w postępowaniu dowodowym powodujące niepełność ustaleń dotyczących sytuacji finansowej i majątkowej podatników, a także nieodniesienie się przez organ do opisywanej przez podatników odmowy zawarcia z nimi umowy na dostarczenie wody i wynikającej stąd konieczności wynajmowania przez nich mieszkania, co generuje dodatkowe koszty.